..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Hiçbir zaman karakterlerimin hüzünlü olduklarını düşünmedim. Tersine yaşam dolular. Trajediyi seçmediler, trajedi onları seçti. -Juliette Binoche
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Şiir > Özlem Şiirleri > Devran Demir




5 Ağustos 2009
Acı Sevgi  
ve say ki yaralı , bir gemiydim ben ..

Devran Demir



:AEGD:
ACI SEVGİ


.................. /Dinmeyen bir sevgiye.../


I.
(ACI DENİZ)


Ve say ki yaralı
Bir gemiydim ben
Ne yöne gideceğini bilmeyen
Gözyaşıyla dolu
Acı bir denizde
Vurulup batıran ömrünü

Say ki ya da
Yerini yurdunu şaşırmış
Bir çocuktum
Denizi olmayan
Acı bir diyarda
Bütün sevdikleri ölü


II.
(GİZLİ VE GİZEMLİ)


Akşam oluyor
Vakit alaca hüzün
Havada usul ince bir yağmur
Kimsenin kimseyi gördüğü yok
Kendi sularında yitik herkes
Herkesin gerçeği kendine yük

Bense, o
Çoktan incinmiş duygularla
Hiç bilmediğim bir semtin
Islak ve karanlık sokaklarını
Adımlıyorum durmadan

(Dayanılmaz oldu artık
Bu acı, bu hasret
Bu ayrılık

Bugün de bırakıp
Gidiyorum kalbim seni
Bugün de eksik dönüyorum
Bugün de yarım)

Nerdesin, nerdesin, nerde
Ey yaralı ve yalnız
Yalnız ve uzak, uzak ve gizli
Gizli ve gizemli kadın


III.
(BİR KADINI)

İçim içime sığmıyor
Bir kadını özlüyorum durmadan
Yüreğim
İçin için kanıyor
Bir kadını özlüyorum durmadan

Böyle her akşam
Her akşam
Acı, hasret, gam
Bir kadını
Bir kadını özlüyorum durmadan


IV.
(YILGIN)

Yılgınım her sabah
Birini, yorgun

Yılgınım her akşam
Birini, yorgun

Yılgınım her gün
Birini, yorgun

Yılgınım her yerde
Birini, yorgun

Yılgınım her şeyde
Birini, yorgun

Yılgınım herkesde
Birini, yorgun

Yılgınım bu kentte
Birini, yorgun...


V.
(SENİ NASIL)


Bir yıl gibi ömrümdesin
Ben seni nasıl unutayım

Bir yol gibi önümdesin
Ben seni nasıl unutayım

Bir ay gibi gecemdesin
Ben seni nasıl unutayım

Bir ateş gibi gözümdesin
Ben seni nasıl unutayım

Bir çivi gibi beynimdesin
Ben seni nasıl unutayım

Bir sızı gibi içimdesin
Ben seni nasıl unutayım

Bir ecel gibi peşimdesin
Ben seni nasıl unutayım

Ben seni,
Ben seni nasıl unutacağım


VI.
(BİR SEVDA)


Hasretine dayanılmayan
Hayaline doyulmayan
Bir an bile unutulmayan
Bir sevda bu

Varlığına mecbur eden
Yollarına mecnun eden
Beni benden sürgün eden
Bir sevda bu

Yaklaştıkça uzaklaşan
Uzaklaştıkça yakınlaşan
Tanımı tarifi olmayan
Bir sevda bu

Dilimi lâl eden
Kalbimi kül eden
Halimi zül eden
Bir sevda bu

Güneş gibi bakılamayan
Yıldız gibi tutulamayan
Hiçbir yoldan varılamayan
Bir sevda bu

Günümü hicran eden
Gecemi zindan eden
Ömrümü viran eden
Bir sevda bu

Beni bin kez öldüren
Beni bin kez doğuran
Acıdan acıya savuran
Bir sevda bu


VII.

(BİRİ VAR)

Gecenin en geç en derin saatlerinde
Uzak yıldızların suskun gizeminde
İnanç ve hicran yüklü ezgilerde
Yaralı, yalnız ve buruk öykülerde
Seni arayan biri var

Günlerin bungun telaşında
Yitip giden kalabalıklar içinde
Baktığı gördüğü geçtiği
Her şeyde her yerde
Adım adım sokak sokak köşe köşe
Seni arayan biri var

Güneşin doğduğu yerde
Güneşin battığı yerde
Yağmurda rüzgarda denizde
Sana benzeyen herkeste
Seni anımsatan herşeyde
Seni arayan biri var


VIII.
(BİRİ VAR - 2)


Adını koyamadığı hiç
Bir tarifsiz bağlılıkla, o
Uzak bir yakınlıkla bazen
Bazen yakın bir uzaklıkla
Sürüklenerek durgun ve dilsiz
Tanımsız bir duygu rüzgarında
Seni arayan biri var

Hiç bilmediği bir semtin
Uzun ve gürültülü caddelerinde
Büyük yapılar çarşılar içinde
Ara sokaklarda pazar yerlerinde
Deniz kıyılarında otobüs duraklarında
İçinde hep bir umut bir sızıyla
Seni arayan biri var

Dönüp sonra gerisin geri suskun
O gün gün büyüyen bir ağrıyla derininde
Bulanık ve soğuk odalarda dalgın
Her akşam her akşam bakıp
Bakıp kaldığı o renkli hayal camlarında
Hep bir ümit bir arzuyla içinde
Seni arayan biri var

Unutup herşeyi yine kırık durgun
Gözünü kırpmadan saatlerce
Ayın geceyi ışıtan buruk güzelliğinde
Dalıp dalıp gittiği, o usul
Usul uzaklaştığı gerçeğinden
İçine gömdüğü binlerce sızılarla yeniden
Bir başka dünyaya geçerek sessiz
Kırık uykuları ıssız rüyaları boyunca
Seni arayan biri var

Yüreğinde bir ateş
Gözlerinde kül-duman
Sen bilsen de bilmesen de
Bu şehirde
Seni arayan
Biri var


IX.
(SENİ)


Seni düşündüm birden
Bozkır akıp akıp giderken
Çocukluğuma giden bir trenin
Kırık ve dalgın camlarından
Bir sabah erken...


X.
(SABAH, YAĞMUR
VE AYRILIK)


Sabaha karşı sessiz
Soğuk bir yağmurla
Açıyorsun-bütün gece
Açmadığın pencereyi

Mavi suları solgun
İnceden titreyen
Üşüyen, Haliç'e
Bakıyorsun-uzun

Git diyorsun içinden
Git buradan artık
Senin burda işin ne
Kalbin-oradayken


XI.
(HAYAL)


1/
Musluğun önünde
Yüzünü yıkıyorsun
(Aklındayım)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Dolmuşun içinde
Daldın yine
(Aklındayım)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Çarşı pazar sokak
Yazı öykü kitap
(Aklındayım)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Yorucu bir gündü
Eve dönüyorsun
(Aklındayım)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Işıl ışıl bir ay
Gecede
(Aklındayım)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum


2/
Musluğun önünde
Yüzümü yıkıyorum
(Aklımdasın)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Dolmuşun içinde
Daldım yine
(Aklımdasın)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Yazı öykü kitap
Çarşı pazar sokak
(Aklımdasın)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Yorucu bir gündü
Eve dönüyorum
(Aklımdasın)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum

Işıl ışıl bir ay
Gecede
(Aklımdasın)
Seni seviyorum
(Biliyorsun ya)
Mutluyum


3/

Gün ağardı
Sabah oluyor
(Aklımdasın)
Seni çok seviyorum
(Biliyorsun ya)
Yorgunum..


XII.
(SENİ ÇOK)


Nasıl anlatsam bilmiyorum
Pencereden bakıyorum
Yollarda ağaçlarda çatılarda
Buruk bir yağmur sessizliği

Nasıl anlatsam bilmiyorum
Soğuk bir rüzgar esiyor
''Kuşlar'' çalıyor Edip'ten
Demlikte su kaynıyor

Nasıl anlatsam bilmiyorum
Akşamdan kalan ekmeği
-Nerdeyse gelirler-
Kuşlar için ufalıyorum

Nasıl anlatsam bilmiyorum
Sürekli dalıp gidiyorum
Gittikçe sararıyor yüzüm
Günlerdir konuşmuyorum

Nasıl anlatsam bilmiyorum
Nereye bilmiyorum
Gitmek hep
Gitmek istiyorum

Nasıl anlatsam bilmiyorum
Nasıl anlatsam bilmiyorum
Seni
Çok özlüyorum


XIII.
(HERŞEYE RAĞMEN)


Herşeye rağmen
Seviyor işte insan
Deniz...
Herşeye rağmen

Herşeye rağmen
Yaşıyor işte insan
Deniz...
Herşeye rağmen


XIV.
(BIRAKMIYOR SEVDAN)


Söyleyemediğim bir
Söz gibisin içimde
Yazamadığım bir şiir
Haykıramadığım bir çığlık
İstesem de istemesem de
Bırakmıyor düşüncelerin beni

Çözemediğim bir
Sır gibisin içimde
Sağaltamadığım bir yara
Dindiremediğim bir sızı
Ne yapsam ne etsem de
Bırakmıyor sevdan beni


XV.
(AH BU SUSUŞUN)


Gözlerim ağrıyor yine
Gecenin yaralı yüzünde
Uğrun uğrun yitiyorum
Kurşuni bir sızıyla içimde
Yine sana sancılanıyorum

Ah bu susuşun

Ah bu susuşun diyorum
Ömrüme hicran susuşun
Her gün biraz daha
Gerer gibi yüreğimden
Beni bir çarmıha

Ah bu susuşun

Ah bu susuşun diyorum
Canıma yeten susuşun
Gün gün bir uçuruma
(Dilsiz ve derin)
Beni ayaklarımla

Ah bu susuşun

Ah bu susuşun diyorum
Ömrüme hicran susuşun


XVI.
(DAĞLAR GİBİ)


Denizlerde mi olmuyor artık
Denizlerde mi yetmiyor
Kalmadı mı sığınacak bir yerin
Korlar gibi bir sevgi
Usul usul dağlıyor mu seni

Gecelerde mi duymuyor artık
Gecelerde mi anlamıyor
Kalmadı mı tutunacak bir yerin
Dağlar gibi bir sevgi
Diri diri gömüyor mu seni

Öl artık be adam


XVII.
(YA BEN)

Ne yapsam çaresi yok
Gittikçe büyüyor hasretim
Ya ben seni kime şikayet edeyim

Ne yapsam yararı yok
Gittikçe tükeniyor takatim
Ya ben seni kime şikayet edeyim

Ne yapsam faydası yok
Gittikçe kanıyor içim
Ya ben seni kime şikayet edeyim

Ne yapsam olmuyor işte
Sen değil misin tek sebebim
Ya ben seni kime şikayet edeyim


XVIII.
(GİRDAP)


Karanlık bir girdap gibisin

Biliyor musun

Herşeyi yutuyor ve susuyorsun

Hiçbirşey anlamıyorum senden

Korkutuyorsun artık beni


XIX.
(NEYLESEN)


Böyle mi olmalıydı oysa
Her sevgiyle biraz daha ölüyorsun
Gecelerden başka sığınağın kalmadı
Her geçen gün biraz daha yitiyorsun

Sen neden böyle çok düşüyorsun sevdalara
Ve neden unutmayı bilmiyorsun
Zaman diyorsun bekliyorsun umutsuz
Kanayan yarana gözyaşını basıyorsun

Nereye gitsen kurtulamıyorsun ondan
Unutmak istedikçe daha çok anımsıyorsun
Yetmiyor uykularını doldurduğu
Bir de gözlerini hayaliyle açıyorsun

Kimseler anlamıyor halinden
Nicedir içine içine ağlıyorsun
Dinmedi dinmiyor bu hasret
Ömründen ağır yorgunluğun

Sussan acı söylesen acı
Neylesen bu sevgiyle
Bilmiyor, bilmiyorsun


XX.
(BİR SEN)


Geçti sabahlar geceler geçti
Geçti sevinçler acılar geçti
Geçti herşey işte geçti
Bir sen geçmedin

Geçti günler aylar geçti
Geçti rüyalar uykular geçti
Geçti herşey işte geçti
Bir sen geçmedin

Geçti kışlar yazlar geçti
Geçti umutlar düşler geçti
Geçti herşey işte geçti
Bir sen geçmedin

Geçti şarkılar şiirler geçti
Geçti mevsimler duygular geçti
Geçti herşey işte geçti
Bir sen geçmedin

Geçti zaman geçti zaman
Geçti herşey geçti her şey
Bir sen geçmedin
Bir sen geçmedin


XXI.
(UNUTAMAZSIN)


Sevgisiz bir zaman içinde tanımış
Bir vefa duygusuyla gelmiştim sana
Hatırlar mısın

Acı dalgalarınla kırıp düşlerimi
Onulmaz yaralar açtın içimde
Hatırlar mısın

Ömrümde bir defa görmek istemiştim
Bir ateş gibi gözlerimde bıraktın
Unutabilir misin

Bir çocuk masumiyetiyle sevmiştim
Bir dağ katılığıyla üzerime çöktün
Unutabilir misin

Sen beni değil,
Kendini yıktın

Unutamazsın...


...

(2006-2008 / İstanbul)


Devran Demir



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.


Devran Demir kimdir?

. "Sevmek, insanın en büyük acısıdır".

Etkilendiği Yazarlar:
."Sevmek, insanın en büyük acısıdır".


yazardan son gelenler

yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Devran Demir, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.