Hülyalarımın esiri

Korkuyorum
gözlerim dolu
kirpiklerim ıslak
konuşmak yasak...
zifiri karanlıklarımın
parlayan yıldızı
hülyalarımın esiri
gönül sarayımın hırsızı
sana olan sevdam bitmez
bu sevda bu yürekte tükenmez
sensizliğimin başladığı yerde
sessizliğimin başladığı yerde
gözlerim başlar konuşmaya
gözlerim de anlatamazsa
yüreğim boğuşur mısralarla.....
yine
su gibi akıyorsun kalbime
haykırıyorsun tüm benliğime
gönlüme vurup gittiğin günden beri
yüreğimde tutuklusun
nasıl da bensiz mutsuzsun
şairlik bu ya,delilik bu ya
korkuyorum yaklaşmaya
seni yazmaya sana dokunmaya
yine de korkularım faydasız
kim ne söylerse anlamsız
adın kazınmış bir kere yüreğime
zarar gelmez bileğime.....
hayallerinle avunurum
kalemimle konuşurum
ılık bir rüzgar estikçe yüreğimde
buruk bir acı yaşar
seni anarım
andıkça yokluğuna ağlarım
hüzün dolu dizelerim
çaresiz yollarını gözlerim
vuslat yakındır bilirim
seni bekler
seni özlerim
13-02-2008

Nermin Terzi



--------------------------------------------------------------------------------
Bu şiirin hikayesi:

sabırsızlıkla beklediğim 2.kitabım için yazmıştım