Bu şehir, bu sokak, bu şehr-i yar
Bu kaçıncı sürgünüdür gönlümün
Bu hangi elveda deyişim gurbetlerimden
Bu İstanbul, bu deniz, bu yosun kokulu sular
Bu hangi İstanbul kaçırıverir gözlerini benden

Ben şimdi İstanbul’dayım yorgun bir halde
Şimdi İstanbul devleşir benim gönlümde

Bu şehir, bu sokak, bu şehr-i yar
Bu belki Emirgan’dan son seslenişim
Bu hangi isyandır çekilir med cezirlerim
Bu Hüdayi uykularımda gezinen Üsküdar
Bu hangi İstanbul’u arar mağrur gözlerim

Ben şimdi İstanbul’dayım dilimde son beste
Şimdi İstanbul yaşlanır benim gönlümde

Bu şehir, bu sokak, bu şehr-i yar
Bu tebessümlerini esirgemeyen meçhul
Bu vuslatı Fatih’e ram olan koca İstanbul
Bu zöhreleri kıskandıran yüzüyle Adalar
Bu hangi İstanbul benimle ağlayan yoksul

Ben şimdi İstanbul’dayım bakıyorum senle
Şimdi İstanbul sırlaşır benim gönlümde

Bu şehir, bu sokak, bu şehr-i yar
Bu Arnavut kaldırımlarda gezinen hayalim
Bu desen desen gülhatmileriyle bezeli hilal
Bu Mecnun düşlerimi süsleyen leyli sevdalar
Bu hangi İstanbul büyür ufkumda benim

Ben şimdi İstanbul’dayım yürüyorum hüzne
Şimdi İstanbul vuslattır benim gönlümde

İsmail Hayal