Herkes kendi sevdasýnýn sýnavýný verir
Kendi derdinin çilesini çekermiþ
Ve sýrtýnda görünmez heybe ile gidermiþ o meçhule
Heybemde koskoca bir sensizliðim var
Sýrtýmda kambur olmuþ nasýr tutmuþ yalnýzlýðým
Susuyorum adýný kimsecikler bilmiyor
Çünkü sevdam sýr
Aþkýn benim yüküm paylaþamam kimseyle
Ve ben hükümlüyüm o derde
Prangalar yüreðime aðýr mý geliyor ne
Bilmem ne kadar kanarým daha
Gitmeliyim artýk o meçhule
Yakalanmadan sessizce
Ama sessizce gitmeliyim
Ayak seslerimi duyurmadan
Kalp kýrýklarýma basmadan
Nefesimi tutarak
Ve göz yaþlarýmý yutarak
Ve hatta kalp atýþlarýmý susturarak ...