Az önce bir cinayet gördüm odamda
zaman ölüyordu avuçlarýmda
korkulu gözlerle baktý bana
yalvarýþlarýný dinledim tik taklarýnda

Az önce bir cinayet gördüm odamda
zamaný öldüren katil bendim oysa
hayatýmý çalan,
kaçan
ölüme yaklaþtýran o olsada
zamaný öldürdüm ben odamda

hafif bir kalp sýzýntýsý kapladý içimi
ölünce zaman avuçlarýmda
aynada katil yüzüme baktým zamansýzca
artýk özgürdüm bu dünya da
zaman ölmüþtü benim odamda...

Yeniden yaktým bir sigara
acý içinde çektim içime
dumanýný öyle bir üfledim ki
yapraklar kýmýldadý yüreðimde
sarý kuru yapraklar

mahzunun yüzünde bir garip gülümseme
dudaklarýmda mühürlü kelimeler býraktým
zaman öyle apansýz öldü ki
ben don'a kaldým...

oysa ne garip hatýralarýmý dizelemiþtim
dakikalarýna
saniyelerinde akarken deli taylar gibi
saatlerine uzattým hasreti
ve takvim yapraklarýndan aþýrýp kendimi
seni bekledim bilmem kaçýncý özlemini

Gelmedin sen, gelemedin belki de
zaman her þeyin ilacý deðilmiþ demek
iþte ben ozaman öðrendim beklemek yalanmýþ diye
aldým elime körelmiþ gençliðimi
vurdum zamanýn yüzüne
akýttým nefretimi önce
tükürdüm suratýna
küfrettim
zamansýzým artýk
takvim yapraklarý benim için dönmez
geçmez zaman yaþlýlýðýma
iþlemez zaman yalnýzlýðýma
ölü bir türkü dilimde þimdi zaman...
ben dilimde türküm
içimde hazin baharýmý yaþatýrken
kapadý gözlerini zaman gözlerimin içinde
yitirdik gittik gençliðimizi içinde....