'Sarı Bank - Hayat' adlı romanınım kısa özeti....

Kitabım, Kader Sokağın karşısına yerleştirilmiş sarı renkli bir bankın, bana göre romantik hikayesidir.
Bankla bir şeklide temasa geçen bazı insanların kısa hayat öyküleri ve ölümleri romanın görünen konusudur.
Sarı bankın yerinden kaldırılması ile tüm dünyanın yani algılanabilen hayatın değişebileceği fikri ise romanın gizli konusudur.
Ölüm ve hayat kitabın hikayesidir.
'Tanrı' kavramı genelde 'hayat' yerine kullanılmıştır.
Yer yer fütürist göndermelere başvurulmuştur.

Kitabımdaki karakterler ve kısa hayat hikayeleri ise şöyledir...
Evsiz adam: Karısını öldürmekle suçlanır. Organları devlet tarafından çalınır.
İki sevgili: Kadın, Mustafa'dan vazgeçer. Adam, kadının sevgisine ulaştıktan sonra kadına karşı soğur. Evlenirler. Çocuk klonlamaya karar verirler, kadın adamı Mustafa'yla aldatır. Adam, kadın ve Mustafa'yı zehirler...
Yaşlı adam: Eski polise doktor karısı ötenazi yapar. Sonrasında kadın kendini asar...
Elinde kitapla genç: Geçmişte Kader'e arabasıyla çarpmıştır. Bankta otururken Kader Sokak tabelası yüzünden anlığına yolculuk yapar. Sonra Kader'in kardeşini soyguncunun elinden kurtarırken ölür...
Topal ve muhtar: Rüşvet vermek için şehire giderler...
Modern oyuncakçıda çalışan iki kız ve bir erkek: Sarı saçlı kız mavi gözlü erkeğe aşıktır, mavi gözlü erkek kırmızı saçlı kızı istiyordur, kırmızı saçlı kız gözlükle erkeği seviyordur. Sarı saçlı kızla mavi gözlü erkek evlenir, üç tane zeka özürlü çocukları olur. Mavi gözlü erkek bir gün cinnet getirir ve hepsini öldürür. Kırmızı saçlı kızı ise üyesi olduğu çete üyeleri tarafından öldürülür...
Elinde gazeteyle adam: Emekli ölü yıkayıcı özel bir cenaze evi açar, batar, Allah'a yaklaşır ve onu anlar, tasavvufa gönül verir. Allaha kavuşmak için bir an önce ölmek ister ama inancına göre intihar yasaktır. O da yaşamaya çalışmaz, yemek yemez ve artık iyice pili bittiğinde bir tabuta girer bir daha da çıkmaz.
Bıyıkları alt dudağını bile kapatan hatta yüzünün neredeyse yarısı bu bıyık denen tüylerden oluşan kısa boylu adam: Görme ve dokunma duyuları eksiktir. Seslerden vazgeçmeye, intihara karar verir. Sonra vazgeçer, lösemiye yakalanır, iyileşir.
On iki yaşında iş arayan Mehmet: Hayal dükkan ve camide iş bulamamış, bir daha sarı bankın olduğu mahalleye gelmemeye karar vermiştir. Sonrasında zengin olur ama aşkı bulamaz. Tinerciler tarafından bıçaklanır ve ölür...
Yüzünün bir tarafı kulağından ağzına kadar bıçak yarası olan kadın: Bankta otururken yarası sızlayınca eve gider. Sonrasında çalıştığı iş yerinde bir virüs kapar ve şizofreniye yakalanır. Hastane penceresinden düşer ve ölür.
İki mühendis: Mahallenin yıkım planını hazırlarlar. Sonrasında biri pankreas kanserinden, diğeri de böbrek yetmezliğine bağlı kalp krizinden ölür…
Sedat: Tesadüfen kapısında bulduğu mektubu takipten vazgeçip imha eder. Deniz'le evlenir. Polis tarafından öldürülür..
Deniz: Huzur evinde eceliyle ölür...
Okan: Kızının ölümüne kendinin sebep olduğunu düşünür. Deniz'in eski kocası Sedat yerine onu öldürür.
Çöpçü Mehmet: Emekli olur ve evinde çöp yığınları oluşur. Hastaneye kaldırılır hastane enfeksiyonundan ölür.
Balıkçı: Eceliyle memleketinde ölür...
Güvenlik görevlisi: Basit yaşar, hastalıktan ölür. Karısına hastalığının teşhisini söylemez...
Hayal dükkanda çalışan kız: Bitkisel hayattaki kardeşinin yani Kader'in fişini çeker. Annesi açlıktan ölür, babası annesi öldüğü için ölür. Kız, anne ve babasını almaya gelen ambulansın şoförüyle evlenir. Eceliyle ölür...
Broadwayli kadın: Geçmişte aşık olduğu adamın oğlu, çalıştığı hastanede ölür…
Dilenci anne ve kızı: Kız bir düşüncenin neferi olarak ölür. Kadın, iki genç tarafından sekizinci bölgede öldürülür...
Pazarcıların lideri: Siyasete atılır, cinsel anlamda iktidarsızdır. Başbakan olur. Oğlunun babası tarafından öldürülür. Halka gerçek açıklanmaz. Demokrasi ve halk kahramanı ilan edilir.
Topu olan çocuk: Annesi yıkımdan sonra caddede top oynamasına artık izin vermez. Gıda teknojisti olur, huzur yerleşkesindeki odasında ölü bulunur...
Boyozcu: Köye göçer, tarım yapar, akçiğer enfeksiyonu sonucu kalpten ölür...
Kaleleri kuran çocuk: Başarısız bir hayat sonunda intihar eder...
İki polis: Yetmiş yedi yaşında ölürler. Birinin cenazesi kalabalık diğerinin ise sakin olur.
Çöpçü gençler: Biri kanı donduran virüs yüzünden, biri çöp arabası yüzünden ölür...
Bankın altından geçen böcek: Boyozcu ezer, mazgala iter...
Modern oyuncakçıdaki gözlüklü erkek: Diğer semte gider ve sarı banka oturur, ölür…
Sarı Bank: Yeni semtinde, denize sırtı dönük vaziyette uzun yıllar kalır. Küresel ısınma sonucu, yüz yirmi dokuz sene sonra, deniz yükselince suyun altında kalır...




Romanımın fikri altyapısı ve benim için önemi...


Romanın fikri alt yapısını Nietzcshe'nin oluşturduğunu söyleyebilirim. Gerek Nietzsche'nin hayatının gerekse fikirlerinin bu romanda oldukça etkili olduğunu düşünüyorum. Ayrıca Nietzcshe'nin çoğunlukça ve çokça yanlış anlaşıldığını da düşünüyorum...
Sonrasız dönüş ve üst insan kavramları, biraz gizli de olsa romanın zeminini oluşturuyor. Ayrıca varoluşçu sorunlar olan: ölüm, intihar ve önemli olanın o 'an' olduğu fikri, zeminin bir üst katını oluşturuyor. En üstte ise gündelik hayatın uyuşturuculuğu ve devamlılığı var...

Romanın benim için önemi ise yazarken harcadığım enerji ve okurken duyulmasını umut ettiğim zevktir... Okunmak ve beğenilmenin sadece iyi yazmakla ilgili olmadığını biliyorum. Tabi bu farkındalığın benim iyi yazdığım anlamına gelmediğini de biliyorum...



Üslubum...

'Karışık' yani bence modern bir üslubumun olduğunu düşünüyorum.
Değişen dünyayla beraber 'hız'ın her şeyde olduğu gibi romanda da artık önemli bir argüman haline geleceğini ön görüyorum.
Hızlı yaşanan hayatlar ancak hızlı romanlarla anlatılır. 'Sarı Bank - Hayat' isimli kitabımın da bu 'bence yeni' 'şiirsel ve öyküsel roman ekolüne' bir örnek oluşturabileceğini sanıyorum...





Romanımı benzerlerinden ayıran özellikler...


Bu kitabın diğerlerinden farkı...

Öncelikle 'Sarı Bank - Hayat' adlı dosyamı, yalnızca bir roman veya yalnızca bir öykü kitabı olarak görmediğimi belirtmeliyim. Sarı Bank - Hayat, roman ve öykünün çiftleşmesiyle oluşmuş, rastlantısal felsefe içeren, öykümsü bir romandır.
Kitabın içinde, sarı bir bankın çevresinde, onunla çeşitli sebep ve yollarla ilişki kuran kahramanların subjektif hayat hikayeleri vardır...
Sarı bank, bu hayattaki her şey gibi hatta bazen hayatın kendisi gibi sadece bir araçtır...
Fütürist bir tarzla yazmaya çalıştığım bu kitabın, en önemli özelliğinin pratik ve hızlı bir okuma vaat etmesi olduğunu düşünüyorum...
Bu kitapta; ölüm anında geçmiş hayatımıza dair ne hatırlayabiliyorsak, hangi 'an'lar gözümüzün önüne geliyorsa onlar yazılmaya çalışılmıştır...
Bu kitapta; bana göre sayfa doldurmaktan başka bir işe yaramayan ve insanı doğadan dışlayan uzun manzara tasvirlerine, 'adam ağzını açtı, kanepeye oturdu' gibi gereksiz cümlelere, bazen okuyucunun bazen de düzenin nabzına ve inançlarına göre yazılan satırlara yer yoktur...
Önemli olanın 'düşünmek' ve 'düşündürmek' olduğunu düşünüyorum...
Felsefe içermeyen bir edebi eseri ise düşünemiyorum...