Kalü belada ketbedilmiþ yazýmýz
Tanrýnýn çalakalemiyle
Bir elyazýsý ki
Kimileyin karmaþýk,
Okunaklý bazen de.
Deðiþmez levn-i müþriki.
Ýþte öylesiye mütelevvin
Dudaðýn;
Kýrmýzý…

Savruldum önceleyin
Kuru bir yaprak gibi
Bi-idrak ve amaçsýz.
Yolum düþene kadar
Sýcaklýðýn sesine.
Ateþ yalarken yüzümü
Ben býraktým kendimi
Dudaðýna;
Kýrmýzýya…

Kirazdýr belki
En güzeli
Yemiþlerin;
Belki de ilkyazý seviyorum
O yüzden mi
Kiraz gibi
Dudaklarýn?
Yoksa sana benden
Yakýn olduðu için
Kýskanýyor muyum
Dudaðýný;
Kýrmýzýyý…

Durgun su gibi
Mahzundu gözlerin
“Cama dayanmýþ bir yanak
Elbette aðlamak ister”
Neden soðuk bugün
Hazan bahçesi gibi.
Oysa ilkyaz yemiþidir
Kiraz.
Onun için belki
Dondu “ben”li gülümseyiþler
Dudaðýnda;
Kýrmýzýda…

Sonra þarabý tattým
Ürkek biraz
Ama hevesle…
Kan mý kokuyor
Þarabýn kýrmýzýsý?
Nedir
Dilime gelen tat?
Yoksa
Kan mý sýzýyor, incecik,
Dudaðýndan;
Kýrmýzýdan…

“Bir katre alevdir” senin dudaðýn,
Bademþekeri tadýnda…
Gözlerin çaðlamalý,
Suyuna hasret
Yangýnýma
Sellercesine…
Yazýmýn rengine karýþmalý
En güzel rengi doðanýn
Ve buluþmalý yazýlmýþ ne varsa
Dudaðýnla;
Kýrmýzýyla…