Hayatýn gölgesinde yoruldu bu bedenler.
Tek derdi mutlu olmaktý gün ýþýgýnda.Ama aradýgý mutlulugu bulamadý ararken savruldu istanbul sokaklarýnda.Yanlýzdý.Çaresizdi.Hayatýn acamasýzlýgýyla sürüklendi.Tüm umutlarý tükenmiþti ki bir ýþýk ciktý karþýsýna.Her ne olursa olsun yasamayý,direnmeyi,mucadeleyý anlattý ona.Artýk mücadele etcekti hayata karsý .Yasamak ýcýn nedenlerý vardý bu hayatta.
Hiç bir engele takýlmýyordu.Hayalleri ugruna savaþacaktý.Çarelerin tükendigi
anda umut oldu hayalleri ona.Hepimizin hayalleri vardýr.Hayallerimiz yaþama
nedenimiz olur.Hayal kýrýklýgýna ugrasakta,yýpransakta geleceðimiz olur,bir ýþýk
olur bir ümit olur....