GÝDEN SEVGÝLÝYE...
Aþkým, beni anlamak istermisin?..Sana anlatmaya çalýþýpta anlatamadýklarýmý anlatmak istiyorum... Kalbimden geçenleri anlatýp seninde bunlarý anlamaný,bilmeni istiyorum...Hep çok konuþtum dimi?.. Her defasýnda diyorsun ya "offf sýkýldým" iþte artýk sýkýlma en azýndan sýkýlýrsan da... kaparsýn sayfayý sayfalar insanlar gibi kýrýlmaz biliyorsundur...Yokluðunda baþka bir dünyam oluyor ve bu dünyada kimse yok... Bir yaradan bir ben... Hayata!.. baþladýðým noktaya döner gibi...
Ýnsan zamanla her þeye alýþýyor aþkým... Ýþin püf noktasý bu!.. Ama beni hasta eden sensizliðe alýþamamak,alýþmanýn ötesinde bunu istememek.. Ben seni öyle sevdim ki bu sevgime sen dahil kimse inanmýyor...Günümüzde böyle aþk olurmu?.. Böyle sevda olurmu? diyorlar...Olmazmý? Oldu ...Hemde taaa içimde...
Beni terk etmeyen hüznüm senin benden uzaklaþmaya baþladýðýný hissettiðimde baþladý. Gittiðinde...kalbin kýrýlýpta "yok... olmayacak..." dediðinde...Halbu ki ne çok isterdim seni mutlu edebilmeyi...Ben istemeden, sana "gelecekmisin aþkým?" diye sormadan pat diye kendi gönlünce beni özleyerek bana gelmeni...Belkide hiç gitmedin!.. ama senin gidebilme ihtimalinde bile bende birþeyler eksilirken baþka bir taraftan duygularým çoðaldý... Bu duygular seni herdem korkutan duygular ama benide hayata baðlayan duygulardý...
Beni kollarýna alýp severken aðzýndan kaçýrdýðýn bir iki güzel cümle bana aylarca yetti bilmezsin belki bunlarý...Geceleri uyurken bana sarýlman, güvende olduðumu hissettirmen bunlar anlatýlamaz duygular...Bir ömür yaþamýþcasýna geçirilen bir geceyi bile düþündüðümde, bir aþka sahip olmanýn yaþamaktan çok daha deðerli olduðunu anlamama neden oldu... Bittiðini fark ettiðimde herþey dondu, nefes almakta zorlandým, týkandým iþte ölüm bu demek ki dedim...Ýþte o zaman fark ettim ki! Eðer bu bir hastalýk ise bunun tedavisi bu dünyada yok...
Bazen seni arayýp sesini duymak istiyorum...Ama aramak beni korkutuyor! Ya sesinde o bilindik soðukluk varsa? Ya sinirliysen? Yada hiçbir neden yokken benim söylediðim tek bir lafa takýlýp bana olmadýk laflar söylersen?.. Soðukluðu sen ve ben anlayabiliriz dimi... Kime ne anlatýrsam anlatayým bu içimde ki aþk sendromu herkeze tuhaf geliyor...Bu yüzden artýk kimselerle konuþmuyorum ne seni ne kendimi...
Kendimle,kiþiliðimle,onurumla ilgili bir tarafta savunduðum þeyleri, konu sen olunca silip atabiliyorum... Belkide bu yüzdendir beni bu derece anlayamaman... Bu yüzdendir istediðin "kadýn" sýfatýna sokamaman... Ben kimleri gördüm kimleri tanýdým "kadýn" dolaþan ama içinde kadýnlýk namýna hiçbirþeyi olmayan... ben beceremedim göstermeyi belkide ama "kadýn" sa aradýðýn harbi bir kadýn vardý karþýnda...
Aþkým kýsaca söylemeye çalýþtýðým; Alýþkanlýklar herdem zorluyor ayrýlýklarý...Ben; sana olan aþkýmdan ayrýlamýyorum senden.; Sen ise; alýþkanlýklarýndan kurtulamadýðýn için ayrýlamýyorsun benden...

Ama þunu bil ; ben sensizliðe alýþamadým...alýþmakta istemiyorum...Alýþmicamda...
Çünkü; Bedenin yanýmda olmasa bile sen herdem benimle olacaksýn...Herdem KALBÝMDE...

ASOLAN SENÝN MUTLULUÐUN...SEN MUTLUYSAN BEN ZATEN MUTLUYUM...

SEVGÝLERÝMLE....T.KESKÝN (10/02/2010)