Çöl sýcaklarý hakimken ruhuma,
Buz gibi bir su arýyor gözlerim.
Buza dönmüþ kalbin iliþiyor gözüme,
Buz kadar soðuk,
Buz kadar sert.


Çöle dönerken bedenin,
Arkada býraktýklarýnýn farkýnda deðil.
Çöle dönerken ruhun,
Kaktüsler dikiliyor kalbimde.


Çölün topraðýndan sýzan gül kokusu,
Kamaþtýrýyor diþlerimi.
Kollarýmý açýp koþuyorum birden,
Senin bana koþarak geldiðini görerek.
Serap olabileceðine hiç yeþil ýþýk yakmýyor aklým.



Ölüme dönerken sýrtýný,
Yaþama isteðini okuyabiliyorum gözlerinde.
Gözlerine baktýkça okuma aþký aþýlanýyor varlýðýma.
Okumayý tekrar sökmek istiyorum,
Kara tahtalardan.
Tekrar söküp,kalbine koymak istiyorum.


Jiletlerle yaptýðýn tek kiþilik gösteri sonrasý,
Yüreðinden damlayan kanlarý,
Bir kadehe koyup kana kana içmek istiyorum.
Bir daha sana kanmamayý umarak...



Kum saatlerini ters çevirmeden önce,
Ýçlerine yýlanlar atýyorum.
Belki akrebi yer de,
Zaman belki durur diye.


O kadar fazlasýnki içimde,
Artýk çöle bile yerleþsem,
En büyük metropol olarak gösterilecektir kalbim.



| Berk Küm - Çölde Gül hasadý |