Baharda adımı hazan koydular
Bahtımın elinden vurgunum vurgun
Sevenler gönlümü Leyla saydılar
Çağlayan ırmaktım durgunum durgun

Geceler dikenli yatağa döndü
Son ışık sokakta az önce söndü
Ne gözyaşım ne de sancılar dindi
Tarumâr yüreğim yorgunum yorgun

Geceler hüzüne doyduğu zaman
Karanlık giysiyi soyduğu zaman
Güneşi ufuktan giydiği zaman
Elbet bayram olur her anım birgün

Sevmeyi bilmeyen kör yüreklere
Sırtımı dönmüşüm küstüm bir kere
Gönül masasında bala şekere
Uzanmaz ellerim kırgınım kırgın

Canımı eskitti yılların nazı
Sönmedi içimde sevdanın közü
Canından bezdirdi gönlümü sızı
Yalancı gözlere dargınım dargın

Gecenin cemali sabaha döndü
Ruhumun mehtabı afaka sindi
Sokakta parlayan son ışık söndü
Bitmez hüzünlere sargınım sargın

03.06.2007 03:25
Sennur Çetin