Adımlarım kovalıyor Karanlık sokaklarda
Bir ses çağırıyor sanki
Aklım kalbim ruhum hepsi ayrı kuytularda
Birbirlerinden saklanıyorlar sanki...
Biri ben diyor
Biri sen
Bir diğeri biz...
Ama vakit aydınlığa meyilli

Beyaz rüyalar görüyorum ve simsiyah kabuslar
Kabus diyorum her beyaz rüyaya içinde sen yoksan
Bazen beyazlarda acıtıyor sanki
Sonuçta gün başlıyor her dem vakti
Sonra aklım diyor:
"O hiç varolmadıki"

Sanki uyuyorum gözlerim açık
Rüyalarda bırakıyor beni öylece yapayalnız
Yine karanlığa dönüyor gün
Güneşle beraber aklımda batıyor
Kalbimin sesinden ninniler çıkıyor
Adın...adın...ilerliyor müzik

Her dolunay vakti ayrılıyor ruhum bedenimden
Öylesine öksüz bir beden
Öylesine susuz bir ruh
Bir serabın peşinde çağlayana dönüyor düşler
Tadım tadım... kaçıyor adımlarım artık
Çünkü ortada ne sen varsın ne de ben