Gelme...

/ Gidişini düğümledim tam ortasından
Asıp dudaklarıma gülüşümü
Son kez ağladım en acısından.../
...
Uzun sürdü kendime gelişim
Sana üşüdükçe içimdeki yanışım
Kora çevirdi beni en harlısından...
Üstü kalsın bu gidişin
Beni bıraktığın yerde
Adım kanasın kirpiğinde
Gelme
Bil ki gönül gözümde donan
Ağrılı bir bakış olur gelişin...

/Yoruldum anılarınla nefes alıp vermekten
Yoruldum
Yüreğimde efkârını demlemekten.../

Kalbimin dehlizlerine gömdüm
Söktüm düşlerimden
Ömrümden düşürdüğüm takvimlerde bıraktım seni
Gelme
Gitmelerinde yok olayım
Sargısız yaralarıma
Bir kez daha tuz ekme şimdi....

/Hayatı rehin bıraksam da ellerinde
Öldürmüş olsan da sendeki beni
Hüzün yüklü gölgeme gidiyorum
yeniden dirilmek için.../

Kalmadı artık sana ne ahım ne de bir eyvahım
Eylül kokan yüzümde sensiz de dağılır efkârım
Yıktığın yerden doğrulurum
Ben yine eski ben olurum
Gelme...
Değmesin bir kez daha
Hüznümün elleri... ellerine şimdi....

20,01,2011


Arzu Karadoğan