Duydum ki perişan gurbette hali
Sanki çöllerde mecnun misali
Sılaya yazamaz olmuş ahvali
Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş

Gurbet kement ile bağlamış onu
Kuş gibi kafeste çırpınır canı
Öyle bir dert almış ağrır her yanı
Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş

Soykasına kalsın ekmeği aşı
El eyledi bana bacı gard aşı
Gözümde tütüyor sılamın taşı
Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş

Zor yutulur gurbet elin lokması
Öldürür Almancı diye bakması
Sılada yabancı burada yabancı
Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş

Teyzemin gül oğlu gül gibi solmuş
Tanımadım gard aş sana ne olmuş
Zalim gurbet seni ne hala koymuş
Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş

Gül Mahmut’um derdi teyzem severdi
Zorda bırakmıştı şu geçim derdi
Bağrına taş bastı gurbete verdi
Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş
Halife BOZBAYIR