Mızıkacılar yanıldı. Kürt bölgelerinde DTP’nin çözümü dayatan siyaseti kazandı. Ama ne hikmetse ülkenin en büyük siyasi parti liderleri ve gazetecileri, yine bilindik mavallar okumaya başladılar. Sözgelimi son yirmi dört saatte, DTP’nin “kimlik siyaseti” üzerinden nemalandığı yorumları çoklukla dillendiriliyor.

Şu işe bakın ki, dün halen Gazze sokaklarında kan, şiddet ve gözyaşı vardı. Yıkılan evlerin kenarlarında sinmiş, korkudan ağlayan çocukların hazin görüntüsü devam ediyordu.

Otuz yıldır, sürekli yeni partiler ve yeni oluşumlar kurularak, sanki Kürt halkı, gereksiz yere oyalanıyor. Adeta Kürt halkına, sağlıklı düşünme fırsatı verilmek istenmiyor gibi. Bu mantık, demokratik değildir; vicdani de olabilir mi?

Merhaba, evet Bizde Liderler Gelişmiş Demokrasi İstemiyorlar , bu konuyu işlemeye çalıştım yazımda, aslında genel olarak gelişmiş demokrasi kavramını değerlendirmeye çalıştım, yorumlarınızı beklerim.

Şu anda ülkenin acil gündemi, Kürt açılımı ve Yeni Anayasa çalışması soğumaya bırakılırken, hiç de gereği yokken, alt yapısı bile olmayan suni gündemler yaratılıyor şimdi.

Bağımsızlık benim karakterimdir. diyen bir Gazi Mustafa Kemal Atatürk, o yıllarda yaşamış olsaydı NATO ya yine girer miydik? Hiç sanmıyorum... Bu gün komünizm tehlikesi ortadan kalkınca, dikkat edin bakın emperyalistlerin bütün silahları Müslümanların üzerine çevrilmiş durumda... Kah Amerika, kah NATO bu işi, Müslüman ülkelere saldırarak sürdürüyorlar...

Demokrasiye dair, sivil anayasaya dair, barış ve huzura dair, Kürt sorununda çözüme dair, kimde, ne plan ve proje vardır, onu dökülün; bizim için meydanlarda öyle çözülün de, çözüm kimdedir görelim. Yoksa; “yoktur” diyenleri sandığa gömelim. Unutmayın, halkımız ariftir; sizden beklenen, yüreğinizden gelecek basit bir tariftir. Doğru söz, kısa

Dünya bize saldırken karşımızda duranlar savaşa hayır naraları atanlar terör örgütü sempatizanları sırtını oraya buraya dayayanlar
devletin azami müsamahasını gaflet sananlar
Ve malazgirte alparslana 70bin kürt askeri ile yardım eden yiğit mervanın torunlarını hazırmısınız

Mudurnu ağzıyla yazılmıştır.

Gerçekten de ülkemiz önü kesilemez bir yükselişin ve bağımsızlığın osmanlının en güçlü dönemlerine yakın dönemini yaşıyo bakmayın siz onun bunun ne dediğine hepsi hayranlıkla izliyor ve tabi izlerken plan yapmayıda unutmuyorlar

1924 yılında Ispartanın Atabey İlçesine bağlı İslamköyde doğmuştur. Üniversiteyi İstanbulda bitirdi. 1949 yılında Elektrik İşleri Etüd İdaresinde göreve başlayan Demirel aynı yıl ABDye Sulama ve elektrik konularında araştırma yapmak üzere gönderildi. Dönüşte Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğüne atandı. Çok sayıda baraj ve su projesini hayata geçirdi.

Ülkede, kan gövdeyi götürüyor, günübirlik cinayetler işleniyor. Mafya ile devlet kurumları birbirini suçluyor. Gel gör ki, bizim gündemimiz bir şehrin nüfusunu alacak bir caminin yapılışını kutlamak... Oysa bırakın camiyi, küçük bir mahalle mescidinde bile iki saf, bilemedin üç safı aşmış cemaati görmeniz mümkün değil.

Kuşkusuz SYRİZA'nın işi zor. Kapitalizm canavarının tuzakları, dümenleri pek çok. Onlar çocukları doğmadan boğmayı iyi bilirler. Ne var ki insanlık da boğulmakla tükenmiyor, sürekli kurtuluşun yolunu aramaktan vazgeçmiyor.

Ortadaki asıl pasta zaten o topraklar. Size yedirceklerine saflıkla inanıyor musunuz? Cidden? Açık konuşalım lütfen cevap verin, cidden bu coğrafyada bir Kürdistanın var olabileceğine inanıyor musunuz? Siz ne içtiniz?

Ülkemiz kendi kabuğunu kırmada ne yazık ki, Doğu Avrupa ülkeleri kadar başarılı olamadı. Sürekli devekuşu gibi kafamızı kuma sokup, “EN BÜYÜK TÜRKİYE!” sloganlarıyla yıllarca kendimizi avuttuk durduk. Dışarda ne olup bittiğini, hakkımızda ne tür planlar kotarıldığını, bunlara karşı ne tür önlemler alınması gerektiğini bir türlü göremedik ya da

Bir dönemin kudretli paşaları, kodamanları... Son günlerde bazıları bir hayli sıkıntı yaşıyormuş. Çok yazık. Bir ömür boyu bu devlete, bu millete hizmet et dur, sonra da bu hallere düş. Olacak şey değilmiş. Hasdal Askeri Cezaevinde yatan muvazzaf paşalar da dert yanıyormuş. Yemeklerden şikayetçilermiş. Kuru fasulye, nohut yemekten helak

Osmanlı İmparatorluğunun Duraklama ve Gerileme dönemlerinde ordu herzaman gericiliğin ve tutuculuğun kalesi olmuştur. Yeniçeri ayaklanmaları ve isyanlar gavurlaşma olarak görülen modernleşme ve yenileşmeye karşı eylemlerdir. Atatürk sonrası Cumhuriyet döneminde de, ordu tarafından gerçekleştirilen askeri darbelerin genelde modernlik demokrasi karşıtı ve karşı devrimci bir yapıda olduğu gözlemlenmiştir.

Tunus ve Mısır' da başlayan halk hareketleri ve devrim sürecinin değerlendirilmesi...

Konuşmacıların üzerinde durdukları noktalardan biri, toplantıya genç kuşaktan pek az kişinin katıldığı yönündeydi. Aynı benzer durumun Ödemiş ADD toplantısında da dile getirilmesi gösteriyor ki, 12 Eylülcü Paşalar amaçlarına ulaşmışlar! Gençliği siyasetten uzaklaştırmışlar. Ya bizim kuşak da giderse ne olacak, bir bilen varsa çıksın ortaya.

Hâlâ İsrail’in masumluğunu, ya da güçlülüğünü/otoriterliğini savunan Garkad ağaçları… Yazıklar olsun sana ey “Garkad ağacı”
Her nerede oturuyor ve nerede duruyorsan lanet olsun sana “Garkad ağacı”