Yazar Tanıtımı

Herkes toparladı ağlarını Avcılar ve avlananlar kaldı geceye Gecede sessizliği bozan avlananların iniltileri. Kalabalıklardan uzaklaşamadı bazıları Kalabalaştıkça kalabalaşırken hayat. Bir bir paylaşıldı yaşamın ürünleri Oysa ki sabaha kaç kulaç kalmıştı ki şunun şurasında? Herkes büyük balıktı çocuğun dünyasında Dondurdu zamanı Selamsız'da oturanların karanlık dünyasında. Ne de hoştu düşündüğü gibi yaşamalar Bir küçük hırka, bir küçük pantalon bir de düşleri kaldı avucunda. Avuçlarını kaldırıp tanrısından bir şeyler ilendi. Fısıltılı geçen zamanın akışını ben de duyamadım doğrusu Hüznünde bulut Cebinde umut Kocaman ateşler yaktı beyninde. Hani şöyle herkeslerin ısınabileceği büyüklükte. Üşüdükçe ısınmasını istedi diğer insanların. Mevsimi kalmamıştı artık hayatın. Tüm geceler fırtınalı ve soğuk Baharda dahi üşüyen minicik ellerinde önceki günlerden kalma nasırlar, nasıl da kocaman adam elleri gibi yıpranmıştı gelecekteki yarınlar Oturup sevdiği insanların yüreğine neden sevdiğini araştırdı kendince Mutlak ortak yönleri olmalıydı. Bedenleri kendilerinden önce büyüyen çocukların. Çığlık Maviyıldız

Yazısının Özellikleri

doğaç

Edebi Etkiler

dünya klasikleri

Benzer Yazarlar

can yücel

Özgeçmiş

İlk Doğduğum Gün,Er(Kek)liğimizden Olsa Gerek Kırmızının,albeni'si ne çamur atanlarla boğuştum dün gece,mavide şimşekli gecelerimizde şimşekleri üzerimize çekeceğimizi bile bile seviştik seninle, gök kuşağının renklerinden paletimde harmanlayıp temel renkleri,yeni renklere kavuştururken insanları, paletimle kendi aramda bir benzerliği fark ettim. Beyaz paletime,bir müşterim çamur attı. -Ayyyyyyyyyy! çok kirli bu... -ilk doğduğum gün,er(kek)liğimizden olsa gerek,maviye paketlediler bedenimi.haftasına kalmadan,mavi bir kimlik,mavi gökyüzüne kırpıştırdığımda göz bebeklerimi,mas mavi bir dünyaya kadın kırmızısının içinden geldim.(hı hı ilk hallerimizde olsa hepimiz sevmiştik oraları) -Çocukluğumuzda çiçeklere donandığında hayat,yarısı bayat cümleler yine çamur attılar,doğamızdaki tüm renkler kendi dillerinden dökülenleri top(ar)lamamızı istediler. -Paletimizin renkleri zenginleşiyor,bir çok rengin sentezine varmaya çalışıyorduk.Annelerimiz ve babalarımız,kendi paletleri kirlendikçe yeni paletler arıyorlardı kendilerine. Ben kendi paletimde tüm renkleri harmanladığımda,insanların istediği renkleri,beden denilen tuval de sanat olarak işlemeye devam ederkenki hallerimde,tıpkı her birimizi grileştirmeye çalıştıkları yurdumuzda,kendi rengimi korumaya çalışırken. -Önce gri bu dediler,zaman ilerledi insan sevdi sevildi ve sevişti,bir çok renk tıpkı paletimde görüldüğünce kendi renginden bir iz bıraktı. Bili(yorum)günden güne giriden öteye gidiyorum,ilk siyah olduğumu,içinde tüm renkleri barındırabilen,bir dostumdan öğrendim. -Önemli olan tek bir rengin sentezine varıp yalnızca onu sevmek değil,tüm renklerin sentezine varıp,beyaz olmana beyaz doğmana ve arı kalmaya çalışmana rağmen bir gün sana kara diyebilecek olan insanlara,hayata bulaşırmışcasına bulaşıp,yavaş yavaş kimilerince kara kirse(ki inanmıyorum) -İçinde tüm renleri barındırmak,insana yalnızca insan olabildiğince s(arılmak) s(arıldığını)sunduğunca,tıpkı bir palet gibi,tarihsel işlevini yerine getirebildiğince,kimilerince siyah kirse,kirlenmek! -Anamın denizlerinde yüzmeyi öğrendiğim gün,bende beyazdım,ilk kırmızıyla tanıştım,daha sonra hayatımızın içinde var olan diğer renkler ve onların etkileri. -Bütün renkler aynı hızla kirleniyorlardı,birinciliği beyaza verdiler. -Ben siyahım,içinde tüm renkleri barındırabilen,yalnızca soyadım kaldı kendisine mavi diyebilen. HALEN DAHA HER ZAMANKİ GİBİYİM DERİM,ANAMIN DENİZLERİNDE YÜZMEYİ ÖĞRENDİĞİM GÜNKÜ RENGİMİ HATIRLATABİLMEK İÇİN SANA.

Bulunduğu Yer

ANKARA