Hücrem Hücrem
(memet faruk) 5 Þubat 2009 |
1. Bölüm |
| |
Bireyin deðiþimi. Ýnsanýn; “düþünce, bilgi, fikir ve deðerlerden oluþan” bilincinin; sonucu olan eylemlerin tahlili. Ýnsan tabiatýnýn, temelini oluþturan fikirlerin; eylemlerine nasýl yansýdýðý. Entrika-tema: Siyasi, eski bir hücre mahkûmunun; ömür boyu kaçtýðý, insafsýz bir toplumun önyargýlardan, kurtuluþ yollarý aramasý. |
|
|
Roman 4 yýl hapis yattýktan sonra tahliye olan eski bir anarþist üzerine kurulu.
Hikaye örgüsü, çok orijinal deðilmiþ gibi görünüyor. Ama, yirminci yüzyýlda moda olmuþ bir sanat anlayýþýna, meydan okur bir nitelikte.Yirminci yüzyýlýn moda sanat anlayýþý, Natüralizmdir. Oysa bu roman Natüralizmin zýttý olan ve ondokuzuncu yüzyýlda zirvesine çýkmýþ olan Romantisizm anlayýþýna sahiptir.Natüralizme göre; sanatçý. "gerçek-hayat"ý, hiçbir seçicilik ve deðer-yargýsý tatbik etmeden, güya "olduðu gibi" yansýtmalýdýr. Natüralizm, insan iradesi kavramým reddeder ve insanýn kendi kontrolü dýþýndaki kuvvetlerce belirlenen çaresiz bir yaratýk olduðu, nosyonunu savunur.
Romantisizm ise, insaný, deðerlerini seçebilen, amaçlarýný gerçekleþtirebilen, kendi dünyasýnýn kontrolune sahip bir varlýk olarak görür. Romantisizm, olaylarý, gerçek hayatta olduðu gibi deðil, "olmasý mümkün ve olmasý gereken haliyle" sunar. Romantik bir eserdeki kahramanlar, toplumun, istatistiki bir ortalamasý olarak deðil; insanýn en iyi ve en yüksek potansiyelini temsil ederler.
Bu eserdeki bütün kahramanlar, her yönleriyle, Romantisist sanattaki tanýmlarýna uyuyorlar. Bu romanda hiç kimse, kendisini kaderin eline teslim etmemiþ: iradelerini kullanarak mücadele ediyorlar. Ahlaki deðerlerinden hiç bir fedakarlýk yapmýyorlar. Karakterler, öyle her gün karþýnýza çýkabilecek tipler deðildir. Ýnsan denen yaratýðýn, olabileceði ve olmasý gerektiði halindeki resmedilen karakterlerdir.
Roman, günlük banaliteleri anlatmayý marifet sayan, natüralizm denen moda sanat anlayýþýna bir isyandýr.
|
|