|
RAÐMEN
Bütün istasyonlarý es geçen tren gibiyim,
Tam buldum derken varlýðýný yitiren gibiyim.
Gönderir sonsuzluða bir selam dudaklarým,
Beklediðim muþtuya ömrümü adaklarým.
Kah balýklama dalar ölümlere son uykum,
Kah duygu satýn alýr meçhul adresten ruhum.
Bir kuþ gibi yükseldi denizlerin derinliði
Fezadan daha dipsiz zamanýn derinliði
Kader hep müjde býrakýr isyanlarý alýr,
Bana bu dünyadan çýldýrtan anýlar kalýr.
Bir öldü, bir dirildi, aklýmda kelimeler,
Ah bu yanýp sönmeler, yanýp yanýp sönmeler
|
|
