Merhaba

Sarissa Ortak Kitap 1'de öyküm yayınlandı. Paylaşmak istedim. Sevgilerimle...

Artık gazete okuyup televizyon seyretmeye korkar oldum. Her seferinde lağım gibi akıyor evime beynime... İnsanlar neler yapıyor, tüm dünya çıldırmış olmalı!

Bütün yıl gelecek diye beklenen tatil bir nefeste bitti. Dinlendim, kitap okudum, arındım geldim. Tatilde bol bol kendimi sorguladım. Yitirdiklerimi ve kazanımlarımı düşündüm. Dost yitirmenin acısı oturdu yüreğime. Ama keşke dememeyi öğreneli çok oluyor. Aşkları bilmem ama dostlukların ömrü olduğuna inandım vefasız bir dost yüzünden. Demek ki paylaştığımız herşey farklı bir boyutta kalmış, bugüne taşıyamamışız. Birlikte ısırdığımız bir elmaymış zaman, yemişiz ve bitmiş. Birbirimizin değişimini kaçırıp, yabancılaşmışız. Hayat böyle işte. Gözden ırak gönülden ırak. Ve doğduğumuz gibi öleceğiz, tek başımıza. O nedenle gönül eyler kendini bana bile sormadan. Geçip gidiyor işte amaaan, değmez.

Tatil mi demiştik. Konu dağıldı biraz. Darısı seneye inşallah...

Yeni bir hafta, yeni bir pazartesi. Pazartesisiz haftaları özlemedeyim. Yani günün başı ile sonunu umursamadığım bir zaman dilimi istiyorum artık hayatımda. Her yeni hafta yeni bir koşturmaca, her hafta birbibirinin aynı geçmede. Sıfıra sıfır da elde var yine sıfır. Sıfırları biriktirerek bir olmuyor. Neyse bu ara böyle. Tatilden sonra daha pembe olur belki.

Biz eskiden bugünü daha pembe ummuştuk

Meğer kader cilvesiz normal kader

F.Şensoy, İçinden Tramvay Geçen Şarkı