Eskiden yapılan hatalar tekrarlanmayacak, bağışlanamayan hatırlanmayacak, unutulası isimler anılmayacak...

Söylüyorum;inanmış gibi yapıyorlar.
Yazık, kendimi geçtim de kendilerine bile inanmıyorlar.

Umutlanmak, unutmak, vazgeçmek, affetmek yıl dönümlerini mevsimdöngülerini beklerse yazık..

Öyleyse ''Bu bahar aşkı bulacağım..''olumlamasına sarılıp aşk beklemek mümkün;kışa sarıp buz kesmek?

Öyleyse şaşırmamalı;sonbaharda yaprak döker gibi adetten olacaktır aşkı ellerimizde düşürmek

Neden doğru adımı atmak ya da yanlış yollardan dönmek için ''belirli'' zamanlarda topluca umut beklemek?

Karar verdiğim ve uygulamaya azmettiğin andan sonrasıdır benim için ''yeni''.En önemlisi bu ve yalan gerisi...

Üzgünüm;beklediğiniz cümle bu değil belki ama:
Yeni yıla kimse yeni bir ruh ve yeni bir beden de girmeyecek!

Ve bu düş gerçek olmadıkça; kararsız insana kendi gücüne inanmayana,her yeni eski tadını verecek..


Yine de yadsımadan severim şu gerçeği;
Doğduğumuz günden beri bu böyle; 365 sayfalık defterler konuyor önümüze her sene..

Bembeyaz sayfalar,,,
kimilerinde ajanda gibi önceki yıllardan topladığımız özel günlere ayraçlar..

Kimilerinde okuduğumuz kitaplarda yeni sayfalara varmadan bilinmeyen sürprizler ve kuşkusuz acılar,

Bir geceye değil 365'ine yayar hayat iyi-kötü sürprizlerini..

Hiçbir yeni yılda aksini görmedim;eski sevgililer 1 ocak sabahı ağlayarak kapınızı çalmaz.

Nefret ettiğiniz herhangi bir şeyi deli gibi severek uyanmazsınız 31 Aralık ertesi..

Mutluyken mutsuz, haklıyken haksız olmazsınız öyle bir anda..Işıl ışıl süslendi diye her yer,aydınlanmaz karanlık yüzler hemencecik.

Yeni yıl bambaşkalaşmaya yarar bir sihirli değnekle çalmaz kapınızı ama 365 tane yeni bembeyaz sayfa sunar size..