Nedensellik..sormamız gereken tek soru bu mu yani kendimize? Anlamlı değimli ki sahiden kim olduğu, ne olduğu, nerede olduğu..vs tek rahatlatan cümle nedeni mi bizi? Beklide çıkmaza girmeyi seviyoruz kimbilir. Yolumuzda ilerleyemiyoruz sonunu görsek bile hatta bazen. Sürekli bu yolda yürüyorum çünkü… hep bir çünkü bulma zorunluluğu hissediyoruz. Oysaki yalnızca istemek bile bir neden ama biz o nedeni nedenden bile saymıyoruz. Tatmin etmiyor bizi isteme nedeni, daha sahici somut olmalı nedenlerimiz. Bizi çıkmaza sokmalı seviyoruz çünkü sorgulamalarla kafamızı karıştırmayı. Tabi her şeyi olduğu gibi kabul etmek değil kastettiğim, sorgulamalıyız ama sırf sorgulamak için değil. Yani neden sorusunu sorduğumuzda sırf sormak için değil de gerçekten sorulması gereken yerlerde kullanabilmek benim bahsettiğim. Hayatı öyle bir ele almışız ki sürekli her şeyi bağlayıp duruyoruz neden olarak bir yerlerinden cümlelerimize. Sorgularkende öyle dayanaksız düşüncelerle gidiyoruzki farkında bile olmuyoruz karmaşık dediğimiz ne varsa karmaşıklaştıranın biz olduğumuzu. “ seni seviyorum” Neden? .. nedeni yok seviorum.”her şeyin bir nedeni vardır” ..diyalogları ile basit yaşanacak sevgiyi bile karmaşıklaştıran bizler kaybettiklerimizi sorularla bulmaya çalışıyoruz. Aramaya devam edelim belki birgün gerçekten kaybettiklerimizi sorularla bulabiliriz bu da bir ihtimal ne de olsa. .