Bir sanatçı başarısız olamaz; sanatçı olabilmek bir başarıdır. -Charles Horton Cooley |
|
||||||||||
|
Seni bulup yitirmek anlık sohbetlerde ve zamansız yeniden kazanmak ve içinde uyandırdığın o sevda canavarının özlem ateşleriyle savaşmak savaşmak ne kadar zor bilirmisin. Ben her sabah sensiz yeni bir güne evet sensiz bir güne başlarken içimde bir merak acaba bugün sesini duyabilecek miyim kim bilir bana bir sürpriz yapıp ansızın geliverir. Kapıya ve telefonlar çalıverir ziyaretçiniz var diye ama biliyorum umutlarım tıpkı bir eşkıyanın ütopyası uzak ne çaldı şimdiye kadar telefonlar nede çalacak bundan sonra bunu da bilirim ama umut değil miydi eşkıyayı yollara düşüren umut değimliydi milyonları bilet gişelerine toplayan her yıl başların da benimde seni sevmek gibi bir umudum var kavuşmanın ne kadar umutsuzca olduğunu bildiğim halde hani hep diyorum ya sen avuçlarımdaki kayan bir yıldız gibisin ve bir gün kayacaksın avuçlarımdan kalbimin son atışı ile birlikte unutmuşken hayatı ve sevmeyi bana öğrettiğin hayatta sensizliğe yer yok be güzelim canım papatyam sana yazmak meğer ne kadar acı imiş sensizlik de ve sen yokken hattın öte tarafında ne kadar anlamsızmış nette dolaşmak dedim ya avuçlarımdan kayıvereceksin bir gün yüreğimin durduğu gün olacak o gün gökyüzü siyah ve bakışlarım anlamsız olacak o gün bir ölü bile benden daha canlı duracak ve işte o gün yüreğimi benden söküp alacaklar prometus gibi ve dağlayacaklar sensizlikte ve ben o gün ölecem sensizlikte gömecekler beni ve ben bir daha ölecem ve sonsuzlukta sensizliğe mahkum edecekler beni işte ben o zaman sonsuza dek can çekişecem sensizlikte ıssız mezarım da zamanını sorma çabukluğunu duygularımın ve nedenini ve daha binlerce soruyu cevap veremem çünkü ben cevap verediğim denklemlerle uğraşmıyorum adı sensiz denklemin ve bilinmezi sevdan işlemleri yüreğimde ama çözemiyorum dedim ya adı sensin sevdamın ve ötesini arama kilitli kapılar ardındaki sevda canavarı uyandı artık içimde ve yüreğimi dağlamaya başladı özlem okları ile sen bir kor alev olup yüreğime düştüğün günden beri yüreğim sensizlik kuyularında ışığım olup gel kurtar beni papatyam ……….. Ben onunla döndüm hayata Ve onsuzlukta gidecem Yaşam elimden sevdanla tutuyor Ölüm sensizlikle çağırıyor beni Gördüğüm düşlerin adı sensin Ve sensizte kabuslarım ....
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © veysel gözüoğlu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |