:: Ah o öğrencilik anıları!
Gönderen: Kâmuran Esen / Bolu / Mudurnu 29 Kasım 2002
	Merhaba Mehmet; Bir şiir sayfasında adımın geçmesi, doğrusu benim açımdan çok sevindirici.Teşekkür ederim....Öğrencilik yıllarına ait öğretmenlerini, biraz sitem koksa da okul arkadaşlarını yadetmen ne güzel! Anılar.....Gelecekle aramızda köprü vazifesi gören ama sanki kısa bir rüya gibi gelip geçiveren anılar.Yaşamımızda, bizde iz bırakan olayların ve anıların çoğunun, çocukluk dönemimize veya öğrencilik yıllarımıza ait olduğuna inanıyorum.Yani, kişiliğimizin şekillenmeye başladığı, insanları ve hayatı tanımaya başladığımız yıllara.....İnciten bir söz, suratta patlayan bir tokat, aşağılayan sözler; ya da tam tersine verilen bir ödül, yapılan teşvik , sarfedilen güzel sözler gibi.....İşte bunlar, çocuğun hayatında çok önemli kilometre taşları olacağı gibi; bazen de kötü başlangıçların, başarısızlıkların ilk basamağını oluşturabilir......Hepimizin çocukluğumuzda, bizde iz bırakan, bizi yaralayan ya da bizi mutlu eden birçok olay vardır mutlaka. Bu olayların bazılarını gülümseyerek, bazılarını içimiz titreyerek hatırlarız, yıllar sonra...... İşte o nedenle (biz) öğretmenlere büyük görevler düşüyor.Sınıfındaki öğrenciye şekil veren, ona rehberlik eden öğretmenlerin, öğrencilerine sevgi ile yaklaşmaları gerekiyor.Çocuğun dünyasında , ileride gülümseyerek hatırlayacağı, güç alacağı izler bırakması gerekiyor.Ve çocukların; başarısızlıklarından dolayı cezalandırılmaları yerine, en küçük başarıları nedeniyle ödüllendirilmeleri, daha da iyiye yönlendirilmeleri gerekiyor.Yaratıcılıklarının; yanlış yaklaşımlarla köreltilmemesi gerekiyor.Çünkü: ”Yaratıcılık özenle korunması gereken bir çiçeğe benzer. Sevgi ve ilgi onun gelişip serpilmesine; yergi ve ilgisizlik ise, henüz gonca iken onun kurumasına yol açar.”.......A.F.Okxborn Bir öğretmen olarak, şiirini okuyunca öğretmenlik yıllarımı düşündüm.Acaba öğrencilerimde acı izler bıraktım mı yoksa diye, sordum kendime. Ve bir hatırlatma:Hayatımızda bize gerekli olan birçok şeyi okul dışında öğreniriz.Yeter ki almaya, öğrenmeye isteki ve hazır olalım.Ses kaydetmek için mikrofonu her zaman açık bir teyp gibi.:) Başarılı şiir çalışmalarının devamını dilerim.Sevgiler. Kâmuran Esen

:: Duyguluyum!
Gönderen: Tayyibe Atay / Bolu 29 Kasım 2002
	Merhaba Mehmet! Sana söylenebilecek sözlerin tamamını Sayın Kamuran Esen arkadaşım söylemiş.Teşekkür ediyorum kendilerine.Benim ekleyeceklerim şunlar olabilir ancak bu yazıya:Çocuk yüreğine dokunmasını bilmeyen,onun ruhunda esen rüzgarları anlamayan,oyunlarına katılmayan,onlarla ağlayıp gülmeyen kişi öğretmen olmamalıdır bence.Anladım ki sitemlerin var geçmişine çizgi çizenlere.Haklısın demek isterdim sana ama, diyemiyorum Mehmet!Çünkü her öğretmenin artılarının yanında eksileri de vardır.Hatasız kullar olmayı kim istemez ki!..Mesela ben;inanmazsın belki ilk öğretmenlik yıllarımda o güzel çocuk yüzlerine resmini çizmiştim ellerimin..Şimdi düşününce utanıyorum bundan..Sonraları anladım ki,tokatla hiçbir şey kazanılmıyor.Bereket çabuk vardım bunun farkına.İnsanın sevdiği kadar sevileceğini,verdiği kadar alabileceğini anladım...İşte o zaman gitti ellerim özür dilercesine, dağınık,perişan saçlarına çocukların..Sevdim onları,okşadım,ördüm,kesip taradım!..Dağ başlarında temizlikten yoksun saçlardaki bitleri ayıkladım.Sırf onları kazanabilmek,yüreğime tertemiz olarak sokabilmek için..Hepsinin,yaşları büyüse de yeri vardır şimdi yüreğimde.Bakışlarını hiç unutmadım hiç birisinin..Ve mehmet!Şu an ağladığıma tanıktır ekran,tuşlar,duvarlar..Demek ki özledim onları.. Öğrenme,ömür boyu süren bir süreçtir.Önemli olan yeni şeylere açık tutmaktır kapılarımızı.Yaşının küçük oluşu senin artındır,unutma emi!Bu güzel şiir için teşekkür eder,sevgiyle kucaklarım.Daha nice güzel şiirlere kalem işleteceğinin müjdesiyle..Hoşçakal!..