Bazen mühürler dudaklarýný kader, zorlasan da çýkmaz kelimeler dudaklarýndan. Ýsyan edipte haykýrabilenlerinkiler ise anlatmak istedikleri deðildir zaten. Susmak kabul görür ama deðer görmez, tek deðer O’dur gönlünde, O ise mühürlenmiþ kaderinin çok ama çok ötesinde. Sonra, vazodaki çiçek gibi gelir hayat sudan çaldýðý hayatý umarsýzca tüketip boynunu bükmüþ, suyu deðiþtirilse de artýk iflah olmaz. Vazgeçer gönül kendinden çünkü kolaydýr kendinden vazgeçmek sevgiliden vazgeçmekten ama ne fayda; bilmez mi ki çiçek ölse de tohum ölmez sevgiyi tüketmeden..