soðuðu sýrtýmda hissediyordum ensemden aþaðýya doðru süzülmeye baþladý ürperiþim..yorulmuþtum yürüyecek halimde yoktu üstelik ama bir güç beni ayakta tutuyordu adýmlarým için bana destek oluyordu..
Az önce kavga ettiðim kimdi baðrýþ çaðýrýþ evini terk ettiðim? yýllarýmý verdiðim adam bana kapýdan çýkarken ayaklarýný orta sehpadan kaldýrma tenezzülünü bile gösteremedi..dýþ kapýdan aldým hýrsýmý sanki büyük bir þey baþarmýþ gibi hýzlýca kapattým tüm yaþadýklarýmý o kapýyla beraber..yalan deðil bekledim az bi umut gelir arkamdan diye hadi onu býrak pencereden bak be adam..
sokakta tek tük insanlar vardý ve ben fark etmeden onlar fark etmiþti göz yaþlarýmý..kendimden baþkasýný umursayacak halim yoktu ne düþünürlerse düþünsünlerdi. içimde çýðlýk atan birileri var ve bunu durduramamak en acýtaný..midem yanýyor halbuki dün acý filan da yememiþtik malum o çok severdi pilavda bile baharat isterdi..bunlarla boðuþurken ev kapýsýna gelmiþim..
Sað olsun evde Sevim vardý olmasýna da erken uyuma huyunu bu yaþýna kadar aþamamýþtý..gerçi nereden bilsin ki kýz onunla kavga edip bu saatte kendi evime paþa paþa geri döneceðimi.lambalarýmýz sönüktü kýsaca..zile uzun uzun bastým ama öyle bir dalar ki sanarsýn bu kýz yýllardýr uyumamýþ bunun dýþýnda severim masum temiz kýzdýr..
Neden aklýma Sevimi aramak gelmemiþti ki bilirim o telefonsuz bir hayat geçiremezdi tahmin ettiðim gibi zili on dakikadýr duymayan arkadaþým telefonu ikinci çalýþýnda açmýþtý..merdivenleri iç sancýmla beraber tek tek çýkýyorduk..pijamalarý ve pofuduk terlikleriyle baktý þirin arkadaþým ama belliydi anlatýp uykusunu bölmemi istemiyordu bende üstelemedim ve sessizce odama geçtim..
evet her þey býraktýðým gibiydi arada Sevim girip havalandýrmýþ odayý pencereyi kapattým ve deðiþen tek þey olan çoðulluðumla beraber yalnýz kalmýþtým.. telefonumu komidine koyup kýyafetlerimi deðiþtirmeden çektim yorganý üstüme yorgundum zaten düþüncelerimin beynimi de yormasýný istemedim sýmsýký kapattým gözlerimi..
sabah umuttu,yeni bir baþlangýçtý,herþeyin hayýrlýsýydý...