canım sıkkın,sokak sessiz,hava kendinden geçmiş. yazmakla yazmamak arasında kararsız kaldığım anlardan birini yaşıyorum. ama bilirim ki yazmazsam sözcükler dilime,düşünceler beynime rahat vermeyecek.

Emre aydından 'tam dört yıl olmuş dün' diyerek başlamak istiyorum. koskoca dört yıl ne kadar uzun ne unutulmaz ki diyor insan ama yok insan olmaz olmayınca olmuyor.dildeki kadar kolay değil kalpteki unutma işlemi..

Aslında ikimizde çok umursamaz davranıyoruz ama gözlerimiz bir araya gelince her şey siliniyor dolmuşuz konuşmak istiyoruz ve anlatmak yok zamanlarımızı.

Seninle yan yana konuşmadan birbirimize değmeden geçiyoruz ya rüzgarla savaşıyorum adeta,silahlarıyla birbir darbeler indiriyor aynı rüzgar vücuduma. canım yanıyor, inliyorum yazık ki bana yazık ettim hem kendime hem sana..

Bu yıl ki doğum gününü de bensiz kutladın belki eksik belki de tam istediğin gibi ama biliyorum sevgilim sende özledin yoksa eski mi demeliydim?oysa dört yıl önce benimle .. neyse içim acıyor

canım hala sıkkın,sokakta iki kedi mıyırdanıyor,havada kendine gelemedi.değişen tek şey ... boş ver oda bende kalsın.