bugün bir bez bebek aldım senin için…
saçlarını taradım, gözlerinde senden izler aradım..

küstürdüm bütün köşe başlarını
ağlayan çocuklara uğradım
gözlerindeki korkuyu ekmek arasına doğrayıp
acılarını dindirdim

bugün bir bez bebek aldım, kolyesiz…
son doğum gününü hatırladım, ağladım

sokağından böyle bir isyan geçti mi senin
düşündün mü hiç bir çocuk nasıl ağlar…
eriyerek gözyaşı boş olan yer nasıl da dolar
yastıkla sohbetlerine sordun mu?

onca ihtimali kurşunlayıp
bu çöp kokan sokaklarda
kendini sorguladın mı?

güneşin turuncu şefkatine yaslayıp yüzünü
benden izler aradın mı..?

iki yıllık hasretime tükürdün mü mesela..!

seni hiç unutmadım
hiçbir gece kapatamadı sana bakan gözlerimi
ölümün sırtında taşıdım, emanetin sevdanı
sen varken ihaneti…
sen yokken sadakati öğrendim
çoğaltarak sevdim seni
sen..!..bir dal sigaraya satsan da beni

her yanım pusu…
bütün intiharları kuşanmış yokluğun
yolların kapalı gelişlerime…
aldırmadım, korkmadım
iki mum alevine gömdüm kendimi

sen yandın yokluğumda
ben ise, yapayalnız…
bir bez bebek kucağımda

alma sensizliğimi bende, bekleme..!
dizlerini ısıran asfalt yollar…
acını afişe eder duvarlara
ıslanmasın gözlerindeki siyah

istasyon dolusu gelmeyişlerini…
dolmuşların hırıltılı sesine beste yaptım
sarı yüzlerini astım…
tüm fahişelerin saçlarına
bekleme..!
vatansız bir vatandaş kalayım yüreğinde

bütün çocukların bakışlarında sevdim seni…
umutlarında her birinin
sen ise, bir izmarit gibi ezdin ve geçtin beni
bırak..!..unutayım…
seni değil, anlamsız gidişini

amansızca geçtim kapından
rüzgar gibi sözlere…
çıngırak dillere mahkum yaşandı bu sevda
yanmış yüreğini serinleten su gibiydim…
aktım ve bittim biliyorum
suskunluğun yarasını deşmedin…
kanatmadın, uyandırmadın
sen farklısın derken farksızlığını anlayamadın
belki de bu yüzden, kaybeden aramadın

bütün sarılmalardan sonra
göğüs kafesime sığmayan
nikahını yüreğinle kıymış
bir bedeni, kollarınla budadın
sensiz ve sensiz bir ölüm bağışladın
en güzeli sen yaşarken ölmekmiş…
bez bebeği sevdiğimde anladım

söndürme..!..yalnızlığına diktiğim iki mumu
bütün ihanetler kaldırımlardadır
sereserpe uzandığın…
geçmişinden iğrendiğin…
bir ömür unutamayacağın…
yaşadığın asil bir sevdadır

şimdi, doğrularınla başka bedenlere sarılışın…
gülümseyişin yeni aşklara
sevişmelerin çılgınca
hatırlayışın sonra ellerimi
yüreğinden ayrı bir beynin olduğundandır
gel, diyemeyişim sana
işte..!..bu korkudandır

bakışlarında solmasın esmer geçmişim
gamzendeki hüznü gözyaşınla sula
retinana renk versin sevdam
anla ve duy..!
yakarışlarım sana..!

dudaklarındaki titrek merak
saçlarına beyaz bir gelecek taşır, koparma
düşün..!..insanların içindeyim
bütün insanların
yolculuğum güneşe
beni iki mumla karşıla