Déjà Vu - Denis E. Halada
27 Mart 2012 04:09
DÉJÀ VU


Alice mutfaða girdiðinde, iki elim tezgahýn üzerinde, baþým önüme eðik birþekilde duruyordum, zor bir iþ ardýndan nefes alýr gibi... Beni görünce "Neredeydin?" dedi.
"Bizim aleti saklamaya gitmiþtim." diye cevapladým. Ve ardýndan anlatmaya baþladým; "Evin önüne gittim. Bu sabah elimde gördüðün notu zarfa koymuþtum, o da yanýmdaydý". Bir fincan kahve hazýrlamak için ýsýtýcýya su koydum. Alice benim hareketlerimi izlerken konuþmamýn devamýný getirmemi bekliyordu.

"Ýçeri girip girmemekte biraz tereddüt ettim" dedim, "Ama bunda kararlýydým. Etrafa bakýndým sanki yabancý bir evmiþ gibi.. Aslýnda gerçekten bizim evimizdi". Komik deðildi, buna raðmen güldük ikimiz de.
"Kapýdan usulca içeri girdim ses çýkarmadan. Annem mutfakta birþeylerle uðraþýyordu, hazýr çocuk öðle uykusundayken ve ortalýkta dolanmýyorken yemeði hazýrlama derdindeydi sanýrým", bu arada kahve fincanýný alýrken "sen de ister misin?" diye sordum. Alice konuþmayý sürdürmemi ve sadede gelmemi beklerken baþýný hayýr anlamýnda salladý. "Herneyse, odaya geçtim. Çocuk içerde uyuyordu. Senin dediðin gibi yataðýna yaklaþýp zarfý kenarýna yerleþtirecektim ki, birden gerçekler þimþek gibi çaktý gözlerimin önünde".

Amerikan tarzý mutfakta tabureye oturdum. Elim sigara paketine uzandý. Heyecanla "Ee, þimþek gibi çakan neydi?" diye sordu. "Önemli olan çocuðun bu notu okuma-yazmayý söktüðünde görmesi gerek deðil mi?" dedim, cevap beklemeden devam ettim "Ondan önce baþkasý tarafýndan bulunursa yaptýðýmýzýn hiç bir anlamý kalmaz". Gözlerim ýsýnan suyun yükselen sesine, ýsýtýcýya doðru yöneldi.

"Ben de, çocuðun bir gün içini kurcalayacaðýna emin olduðum oynayacaðýný elime aldým ve içine koydum zarfý". "Hangi oyuncaktý?" dedi Alice merakla. "Ben eskiden o arabayla oynardým, onu 'geleceðe dönüþ' fimindeki araba (delorean) gibi düþünür, öyle oynardým. O da oynayacak" dedim. Ortaya çýkan ironi Alice'in de düþüncelere, gözlerinin ýsýtýcýnýn artan sesine dalmasýný saðlamýþtý."Þu iþe bak..." dedi, gözleri dalmýþtý, "Peki nolacak þimdi?".

Bir süre ben de düþüncelere dalmýþtým, çünkü sonuçta elimizdeki tek þey teorilerdi, kesin hiç bir þey yoktu. Hayatýmda deðiþen bir þey de... Alice'in denemesinde de baþarýlý olup olmadýðýmýzý bilmiyorduk.

"Bir süre gizlice -hýrsýz misali- evi gezdim, anýlarý gözümde canlandýrdým, sonuçta uzun zamandan sonra bi yabancý gözüyle evimzi görmek ilginç gelmiþti. Annem farketmeden de kapýdan çýkýp uzaklaþtým".

O sýrada su kaynamaya baþlarken kenara koyduðum fincana kavanozdan kaþýkla kahve attým fincana, üzerine de suyu koydum. Kalktýðým tabureye tekrar oturdum ve masadaki paketten bir sigara çýkardým. "Notta ne yazdýðýmý okumuþ muydun?" diye sordum. "Hayýr, fakat eminim iyi birþeyler yazmýþsýndýr" dedi, "Bu giriþimlerin bir faydasý olduðunu düþünüyor musun?"

Sigarayý yaktým ve bir fýrt çektim...

Dumaný dýþarý üflerken, notun kopyasýný uzattým Alice'e. Verdiðim gibi okumaya baþladý:

"Çocuk, bu tip oyunlarý sevdiðini bilirim. Bir yere not býrakmayý, unutacak kadar bir süre geçtikten sonra o notu tekrar bulup okuduðunda, 'aný' bulmuþluðun duygusunu, yazýþ þeklinin ve elyazýnýn zamanla nasýl deðiþtiðini gözlemlemeyi ve bunu uzun zaman aralýklarla yaptýðýnda kendini mutlu hissedeceðini çok iyi biliyorum.

Sorun þu ki, bu not kendi yazdýklarýndan biraz farklý... Geçmiþin geçmiþte kaldýðý gerçeðini bu yaþýnda farkýnda olduðunu biliyorum, bunu dert etme. Okulda notlarýn kötü olacak, baþka etkenlerin sonucu olarak... Yýlma. Elinden gelenin en iyisini yap. Bunu da zamanla yapmayý öðreneceksin. Sabret.
Diðer çocuklarýn sahip olduðu þeylere, hatta daha iyilerine sahip olacaðýn zamanýn da gelecek, Bekle. Seçilmeyeceksin, dert etme. Seçilmiþ olduðunu anlayacaksýn, bir özelliðin olmadýðýný düþünmeye baþlayacaksýn, Özelsin. Bunu kimsenin farkýnda olmasý gerekmez.

Aþaðýlanacaksýn, gülüneceksin hatta günlerce aylarca dalga geçileceksin. Takma. Çünkü sonunda sen gülüyorsun, dalga geçilecek yaratýklarýn onlar olduðunu anladýktan sonra... Aldatacaksýn,Aldatma. Yap, çünkü bunu tecrübe etmelisin! Ama sonuçlarýna katlanmak zorunda kalacaksýn. Ýki yüzlülerle karþýlaþacaksýn, onlara benzeme. Yaptýklarýn yanlýþ anlaþýlacak, açýklamaktan çekinme. Çünkü çok deðerli arkadaþlarý bu þekilde elde edeceksin.

Sýkýntý çekeceksin, bazen tüm gün aç kaldýðýn olacak, merak etme. doyacaðýn günler uzak olsa da bir gün gelecek. Uzun zamandýr istediðin þeylere sahip olmaya baþladýkça isyan edeceksin, iisyan etme. Elde ettiðine þükretmeyi bil. Terkedileceksin, hatta ne kadar çok sevgi versen de çoðu kez nedensizce, anlamsýzca istenmeyeceksin, üzülme. Geçireceðin en zor zamanlarýn, aldatýldýðýný ve sevdiðin gibi sevilmediðini öðrendiðinde olacak, unut. Hiç birini aklýnda tutmana gerek yok. Çünkü dertler yapýþkan kaðýt gibi yapýþýr, sökersin ama izi kalýr.

Bencillikler, iki yüzlülükler, ayak kaydýrma oyunlarý, ve daha birçok olumsuz duygu yumaklarý çevreni saracak, korkma. Onlarla mücadele et, doðru bildiðin yoldan çýkarmaya çalýþacaklar, onu koru. Yanlýþý gösterecekler, bakma. Kendileri gibi yapmaný bekleyecekler, aldýrma. Görmezden gel. Sen sen ol, baþkasý olma. Ve 'sen' oldukça, kendin oldukça kýskanýlacaksýn, böbürlenme. Bu, sen anlattýkça gerçekleri görmemelerine neden olacak, hiç çekinme. Anlat. Ayný þeyleri üst üste söylemek zorunda kalacaksýn, yorulma. Bence sadece iki kez anlat. Olmak istediðin, olman gerektðini düþündüðün yerlerde ve insanlarla olmadýðýný düþüneceksin, kendine darýlma. Bir gün oralarda, o insanlarla olacaksýn, geç olacaðýný düþünme.

Gül, mutlu ol, kendini sev, bilincinden asla uzaklaþma ve yaþadýkça duygu ve mantýk iliþkin güçlenecek, içgüdülerine güven. Çünkü onlar hep doðruyu seçmeni saðlayacak. Dürüst ol demiyorum, çünkü bunun en önemli þey olduðunu zamanla göreceksin, biliyorum. Eðer gülmezsen, mutlu olmazsan, ve bencilliðe yenik düþersen... Ben olacaksýn. Ben olma! Sen daha iyi ol, beni sevindir. Çünkü bildiðin gibi zaman geçer ve sadece bir kez yaþarýz. Anýlarýn mutlu kalsýn.
Sevgiler, Denis 17.05.2014"

Alice okumayý bitirdiðinde "Ýþe yarayacak mý dersin?" dedi.

"Ben olmasam da onun daha mutlu olacaðýný düþünüyorum" dedim, "Çünkü karþýlacaðým zorluklar bana anlatýlmýþ olsaydý, daha güçlü bir þekilde hazýrlanýrdým hayatýma diye düþünüyorum". Sigara sona gelmiþti, söndürmek için kül tablasýna uzandým.
"Odadan çýkmadan önce, geri dönüp yatakta uyuyan o ufak çocuða baktým ve alnýndan okþadým" dedim Alice'e, "O an yaþadýðm de ja vu idi. Çünkü o gözlerini oynattýðýný gördüðümde odadan aceleyle çýkarken, eskiden o yaþýmda yatakta yarý uyku uyanýklýk arasýnda baþýmý okþayan birinin hýzla dýþarý çýktýðýný hatýrlamýþtým."

Ve sigarayý söndürdüm, içimde huzur vardý...

Son.

Denis E. Halada


Not: Gerçek olaylardan esinlenilmiþtir.