Umut acıt(d)ır bazen tükenişi erteler
Sabrın çatlak küpüne tülbendinden dert eler

Bir ağaç yalnızlığı uçurumlar seyreder
Nihayetsiz düşüşe gölgeler secde eder

Yol uzun, adım kısa köprüler ki dar mı dar
Varlık-hiçlik arası tutunacak el arar

Kaçışır köşe bucak mazideki yankılar
Zamanın imbiğine takılmış tüm şarkılar

Merhametin elleri kundakta bezim bağlar
Günahkâr cism-ü canım ruhumda bebek ağlar

Şafağın kor kızılı dönüverirken güle
Bilâl’in yanık sesi eşlik eder bülbüle

Dağılır paramparça hapsolduğum dört duvar
Kimsesizler kimsesi seni bilen biri var

Tedirgin eder seni sığındığın sevdalar
Başka gönül arama bilesin ki Allah Yâr