Bazen sözler bitiyor. şarkılar anlatmaya başlıyor seni. düşünceler yok oluyor, sanki soyutlanıyorum. Bazen öyle bir şey oluyor ki, kitleniyorum, o an yakalanıyorum sana, odaklanamıyorum başka bir şeye. Bazen konuşurken, bazen bakarken. Yaptığım şeylerin içindesin, sen varsın içimde. ve ben bazen korkuyorum, sanki biran gelecek ve ben kendime engel olamayacağım, sanki dümdüz yürümeye başlayacağım, hiç durmadan hiç usanmadan. Bazen bilmemek istiyorum, hiç yaşamamış olmak, hiç var olmamış olmak. Aslında sadece birazcık mutlu olmak istiyorum. Çaba sarf etmeden, kafamı yastığa koyduğumda rahat uyumak istiyorum, uykum gelene kadar, kafamı meşgul etmeyi bırakmak da istiyorum. Az da huzur istiyorum, ama az olsun, nasılsa kaçacak, kaçtığında umursamayacağım kadar olsun. Her şeyden az olsun, benden bile ama sen tam ol. sadece sen tam ol. Sen tam ol ki, ben de var olabileyim. bırak seveyim seni, beni sevmene bile gerek yok, yalan söylesen de olur. Aslında sen sadece var ol, bide azcık benimle ol.