bu...
bu şehir ;
hiç böyle keder yaşamadı
dönmeme ihtimali korkutmadı hiç bukadar
anılarla dolu çantasını
yalnız taşıyamayan sevgilinin öncesinde...
bu sokak ;
kapılarını kapadı senden sonra
gelmeleri istemiyor gitmelerden ötürü
bu ev ;
kapılarını sürgüledi
pencerelerini siyaha boyadı
zilini söktü,tokmağını kırdı
ışığını geceye attı
sesini sessizliğiyle takas etti
dönmeme ihtimaliyle gidenin
yasına yattı kara gecelerde...          
bu yürek ;          
kırıldı sevgiliye          
darmadağın oldu kristal gibi          
eve,sokağa ve şehre          
toplanmaz,toplanamaz artık          
ve unutmak ,unutulmak istiyor          

          Eyl.98