Ben sevgimi tüm kalbine eşit pay etmişken, şimdilerde bu bölüşmenin hüznünü yaşıyorum kimi zaman.. Ama sakın merak etme bu defa hesap sormayacağım..Çünkü ben artık olmayacağım.
Gidiyorum artık.Yeşil kazağını bir daha hiç giymemek üzere çıkardım, raftan da kaldırdım.Verdiğin tüm parfümleri dışarı sıktım. Etraf sen koktu aldırmadım,, etraf ben koktum kimse anlamadı. Aldığın kitabı da hediye ettim yeni aşka yakalananlara. Bunca yıldır atmaya kıyamadığım tüm resimlerinde yok artık. Bana aldığın kazak bir başka aşkın izlerini taşıyan birini ısıtıyor. Gidiyorum artık, gittiğim yeri bıraktığım gözyaşlarıyla da bulamayacaksın arasan da. Onlar artık içime akıyor, içimde de yok oluyor. Bundan böyle ne sahiller görebilecek beni ne de dertleştiğim martılar.Ne gülüşlerime tanık olan yıldızlar ne de ağladığımı gören insanlar.. Kimse bulamayacak beni artık.. Sevgilim, ben artık gidiyorum.Bir başka aşkı sipariş ettim kalbime. Hazmı zor ama sevmesi kolay olsun diye.Düşünmekten uyuyamadığım gecelerde kaç sigara söndürdüm kül tablalarında. Kaç kez dilekler tuttum gökyüzündeki yıldızlarla. Ama hiçbiri bu masalın bitmesine en gel olamadı.Sen bile!
Şimdi aldım başımı gidiyorum. Omuzlarımda eskimeye yüz tutmuş bir kalbin ağırlığı, ellerimde harap edilmiş sevgi atlası, gözlerimde akıtmamaya çalıştığım son damla yaş ve bedenimde yorulmuşluğun verdiği bitkinlik.,, gidiyorum. Sevmek için kucak açmış kimseye doğru..Sevilmek için ise vaktin çok geç olduğunu bilmeden.. Zaman gerektirdiğini bilmeden bir umut doğmuş yüreğimin tam ortasına..Tam sever gibi olurken kırıldığımı hissettiren, tam kızarken sevdiğimi gösteren bir umut! Gün ışığı gibi yol tutmakta şimdilerde bana. Bir ömür ışığım olsun diye çırpınıyorum.Gidiyorum ben bilesin,, en sevdiğin çakmağınla sigaramı yakıp savurdum onu dışarıya. Sevdiğin bir şey kalsın istemiyorum.Eğer ki sevdiğin ben isem bil ki gitmek istemiyorum!
Kararsızlığımın dibe vurduğu günlere inat sertleşiyor gitgide adımlarım.Kalbim katılaşıyor sanki,hissediyorum,aldırmıyorum! Durmadan su katamam ki ona! Varsın katılaşsın!
Bu sondu artık, ben gidiyorum. Varsın beklediğim telefon gelmesin, haberci güvercin hiç uğramasın pencereme... Bir ümit yok artık içimde!Var olan ümid için heyecanlanacak his de yok kalbimde.
Arta kalan ne varsa senden onlara dönüp bakan namert olsun! Mektuplarını teker teker yeni baştan bıkmadan sıkılmadan okumakta yok artık, mektupların da yok! Büyük bir aşkın izlerini taşıyan kalbime küsmekte yok! Aldım başımı gidiyorum.Vurgun yemeyeceğimi düşündüğüm bir başka aşkın gölgesinde gitmeye çalışıyorum. Bu kez patikadan gitmek de yok, çamurlara basmakta! En zoru en imkansızı seçmek hiç yok!
Korkma, geri dönmeyeceğim bu kez. Sabahları öperek uyandırmayacağım, bir kutu sürdüğün jölene de kızmayacağım.Üstün açık uyumana sinirlenen ben yokum artık. Camın önünde uyusan da pencereyi kapatan yok!Bu defa elini tamamen bırakıyorum, uzun zamandır tutmuyorsun da zaten. Yüreğimin kırıklarını onararak gidiyorum. Kafamı kaldırıp da bakmayacağım yıldızlara. Kaymasını beklemeyeceğim bu kez. Adına ettiğim onca dualar benimle olacak. Ne kaybettiğini gördüğünde çok geç olacak!Ben, içimde yeşermeye yüz tutmuş bir umudun gölgesinde olacağım.Beni getirse getirse o umut getirecek kendime.Geri kalanını savurucam kimsenin bilmediği ve gitmediği diyarlara, uçurumlara!Koparacağım içimdeki cam kırıklarını kanaya kanaya.
Bil ki ben gidiyorum. Benim hikayeme eklediğim virgüller yerini noktaya bırakıyor artık.Senelerce nokta koymamak için bekledim,bekledim,bekledim..Anladım ki yüreğimdeki bu sessizlik boşunaymış,,İnan ki bu kez, bu gidiş için verdiğim sözlerin ve ettiğim yeminlerin haddi hesabı yoktur. Her şeye rağmen sana niye kötü bir şey söylemediğimi de ömrünün sonuna dek düşün dur!