Yıllarca yatakta hasta yatanın
Avluda binlerce volta atanın
Renkli gözle göğe karanlık bakanın
Ne çok farkına varıyor insan, ne çok...

Tam gün çalışıp, yarım ekmek yiyenin
Eski bir hırka ile yırtık pabuç giyenin
Buna rağmen gönülden şükür diyenin
Ne çok farkına varıyor insan, ne çok...

Gökte uçan kuşun, arının, kelebeğin
Soğukta üşüyen kedilerin, köpeğin
Ve açlıktan ölen onca bebeğin
Ne çok farkına varıyor insan, ne çok...

Silahların gölgesinde yaşamaya çalışanın
Nefes almak için esarete alışanın
Özgürlük uğruna toprağa karışanın
Ne çok farkına varıyor insan, ne çok...

Dünyaya hükmederken aciz kalmanın
Nasıl da bir anda ters düz olmanın
Unuttuğu insanlıktan nasip almanın
Ne çok farkına varıyor insan, ne çok...
Şiir:Arzu Karadoğan

Corona günlükleri