Karanlýk çöktüðünde aydýnlanan tek þey, sokak lambalarýnýn altýdýr. Benim aþkým sokak lambasýnýn altýndan geçen bir kýzýn gölgesi kadar kýsa ve sahteydi. Çok fazla tasvire gerek yok aslýnda, karanlýk çökmese gözükmeyecekti kýzýn gölgesi.
AklýmÞuanKayýp! demek biraz ayýp. Kýþ gecelerinde köye inen kurtlar gibiyim. Yani vaktim biraz dar, sabaha yolcuyum. Onunla Üsküdar'da tanýþtým. Vakit, -belki saçma olacak ama- geceydi ya da, akþam sonuydu. Ne Salacak'ýn o yalnýzlarý kýskandýran kalabalýðý, ne de açlarý yutkunduracak balýk kokusu vardý o kendini bilmeyen vakitte. Benim yalnýzlýðým bakiydi ama Salacak'ýnkiyle yalnýzca geceleri kesiþiyordu. Buranýn bu halini seven baþka kimsenin olamayacaðýný düþünerek, gayet rahat bir þekilde oturuyordum. Kimbilir, belki de "evreni" ve "kendimi" yargýlýyordum. Her ne kadar "evreni yargýlamak imkansýzdýr" sözünü benimsemiþ birisi olsamda, kendimi de evrenin bir parçasý olarak gördüðümden, ona doðan cevap hakkýný vermek için yapýyordum bunu. Acaba neden hep ben "dünyaya ters düþen insan portresi" çiziyordum? Ben mi ters doðmuþtum yoksa dünyanýn yaradýlýþýnda mý bi hýyarlýk var? Þu "dünya dünya, yalan dünya" diye bahsettiðimiz þey, eðer gerçekten yalansa ve bir gün yok edilecekse, ne diye benimle bu kadar uðraþýyor? Kafa mý buluyon lan sen benle? Eðer benimle bir alýp veremediðin varsa, doðrudan gönder beni insanoðlunun en karþýlýksýksýz aþký olan kara topraða! Yok eðer beni buraya gönderene bir gönderme yapmaksa amacýn, beni bu iþe karýþtýrma, kulla Allah arasýna giremem. Þuana kadar yaptýklarýn yapacaklarýnýn teminatýysa eðer, ben oynamýyorum arkadaþ! Sen altý buçuk milyar popülasyonunla "yalaným" diye ortalarda dolaþ, ben tek baþýma "sosyal bir VARlýk" olayým. Olacak iþ mi yani benim olmaya çalýþtýðým. Yok arkadaþ yok, varsa bir sorunun, ilgilisiyle çöz. Beni bu iþe karýþtýrma!
Derken bir ses duydum oturduðum bankýn arkasýndan:
-Pardon, saat kaç?
-Gece!
Gecenin bu saatinde, saatsiz sokaða çýkmýþ bir kýzýn düþüncelerimi böleceðini söyleseler, "Yalan!", derdim. "Siz benimle dalga mý geçiyor sunuz?" dedi, kýzgýnlýkla þaþkýnlýk arasýnda gidip-gelen bir sesle.
-Hayýr, dalga geçen ya yukarýdaki ya da içinde bulunduðumuz þeyin ta kendisi.
Artýk þaþkýn olmaya karar vermiþti. "Çattýk" der gibi bir hali vardý, uzun, dalgalý saçlarýný geriye doðru atarken. "Beyefendi", dedi, "Siz hep böyle saçmalar mýsýnýz yoksa bu yeni geliþtirdiðiniz bir kýz ayarlama yöntemi mi?"
Asýl ben çatmýþtým. Gecenin geç saatlerinde saati bile olmadan sokaða çýkacak kadar salak, bankta oturan, hiç tanýmadýðý birine "kýz tavlamaya mý çalýþýyor sunuz?" diyecek kadar cesur bir kýzdý bu.
-Saçmalamak diyelim adýna çünkü kýz ayarlamak için bu saatleri pek seçmem.
Hakikaten saçmalýyordum. Kim olduðunu bilmediðim bir kýzla, en yakýn dostlarýmla bile yapmayacaðým geyik muhabbetine giriyordum. Hayýrdýr inþallah!
"Oturabilir miyim?" dedi ve sanýrým kabul etmeyeceðimi bildiðinden, cevabýmý beklemeden yanýma oturdu. Doðrusu böyle bir þeyi hiç beklemiyordum. Daha önceleri hep ben yanaþýrdým kýzlara ve hep onlar kaçardý benden. Kýz tavlamak için bu saatleri seçsem iyi olacak galiba. Ama hayýr, bu gece bu iþ bitecek ve ben ne olduðumu, nerede yaþadýðýmý, ne olmak istediðimi çözeceðim, çözmeliyim.
-Çok naziksiniz.
-Pardon?
-Oturmak için izin istemenizden bahsediyorum, çok nazik bir davranýþtý doðrusu fakat artýk gitmenizi istiyorum.
Adýný henüz bilmediðim güzel kýz þaþýrmýþtý. Kim bilir, belki de hiç bu kadar nazik kovulmamýþtý!
-Çok kabasýnýz.
-Teþekkürler. Artýk gitseniz çok iyi olur. Kendimle olan randevumu kaldýðý tamamlamak istiyorum.
-Ooo, demek 'kendinizle olan randevunuz'. Bu yöntemi iyi bilirim; farklý biriymiþ gibi görünerek dikkat çekmek. Þimdi siz yazar olduðunuzu da iddia eder siniz?
Haydaaa! Kim bu kýz yahu? Nasýl anlaya bilir yazar olduðumu?
     PSÝKOLOG MUSUNUZ YOKSA?
-Kuzum siz psikolog musunuz yoksa medyum falan mý? Ne istiyon benden kardeþim?
-Asýl sen benden ne istiyorsun? Yazdýðýn yazýyla yerden yere vurmuþsun beni!
Galiba anlýyordum. Geçen ayki dergide yayýmlanan yazýmdan bahsediyordu o güzel, adýný bilmediðim, dalgalý, uzun saçlý kýz.
-Demek siz de onlardan sýnýz? Ne kötü!
-Ne demek "kötü"? Ben mesleðimle gurur duyuyorum ve yaptýðým her þeyin arkasýndayým!
Harbiden deli bu kýz. Bilseydim o yazýyý yazmazdým. Bendeki þansa bak be, ne güzel de seviniyordum, güzel kýz bana sulanýyor diye!
-Ýnsanlarý rahatsýz etmek sizde hobi haline gelmiþ demekki. Baksanýza, geçen hafta o kadýný rahatsýz ettiniz, þimdide beni.
Söylediðime hiç aldýrmamýþ gibi, býyýk altýndan(!) gülümsedi.
-O yaptýðým benim iþimdi, ekmek param yani.
-Ýþin yöntemini iyi kapmýþsýn. "Ekmek parasý" dedinmi, Türk Halký yelkenleri suya indiriverir.
-Ekmek paramý kazanma özgürlüðümü kimse elimden alamaz.
-Peki ya siz, bir insanýn özel hayatýnýn gizliliðinin korunmasý özgürlüðünü kýsýtlayabilir misiniz?
-...
O güzel kýzýn, yaptýðý yaramazlýðý ortaya çýkan çocuk edasýyla yere bakmasý, beni biraz yumuþatmýþtý. Ýstemeyerek de olsa, ona kaným kaynamýþtý( Bu da benim kötü bir huyum iþte. Ýki dakika bir kýzla baþbaþa kalmayayým).
-Sigara?
-Saðol.
-Kameraman arkadaþýn nerede?
-Saçmalama. Buraya yalnýzca kendi mesleðimin onurunu kurtarmaya geldim ama galiba haklýsýn.
Havanýn gittikçe soðumasýna raðmen, benim yüzüm yine kýzarmýþtý. Çocukluðumdan beri hep böyle olur, en istemediðim zamanlarda kýzarýklýk düþer yüzüme.
-Biraz yürüyelim mi? Hadi ama, özür dilerim. Sizin mesleðinize karþý bir ön yargý var bizde. Hadi kalk.
-Arabamdan bir þey alýp geliceðim.
-Tamam.
Ne olduðunu anlayamadým, birden arabayý çalýþtýrdý ve gitti. Sanýrým çok üzüldü. Ben de fena olmuþtum. Gecenin bir yarýsýnda karþýma çýkýp düþüncelerimi alt üst eden bu kadýn bana, onu düþünebilmem için ne bir isim, ne de onu yeniden görebilmem için bir adres býrakmýþtý. Daha fazla kalamadým orada, istemeyerek de olsa eve geri döndüm Salacak'ý yalnýzlýðýna býrakarak.
Ertesi sabah uyandýðýmda hala onu düþünüyordum; kimdi, niye aniden gitti... Çýkýp bir gazete ve iki pohaça aldým. Gazeteyi karýþrýrýrken gördüðüm yazý bir harikaydý: "Çapkýn Yazarýn Yeni Aþký".