Mutluyduk o zaman gitmemişti kimse hiçbiryere.
Ayrılık yoktu dudakların hafızasında henüz.
Bencil değildi ruhlar, paylaşmayı bilirlerdi.
Ben çocuktum, gülerdim hep hayallerimle birlikte..

Yabancı değildi bakışlar, bahçeler vardı,
Yalnızca mutluluğa açılan kapılarıyla yanı başımızda.
Anneler, babalar, kardeşler vardı.
Yasakları yoktu sokakların,
Silahları, soğukları, yağmurları yoktu.

Alışabilirdi herkes herkese,
Koşulsuz sevebilirdi ruhlar birbirini.
Düşlerde değildi çocukluğumun ılık bahar sabahları.
Birde sen vardın,
Yanı başımda güleç yüzlü bir ömürdün.
Çocuktum, sıcacıktım, hep mutlulukla ısınırdım.

Şimdi bir nehir önümde,
Mutluluk akmış ve gitmiş gözlerimin önünden,
Mutlu ölüler denizine dökülen bir nehir..
Ne kadar güzel bir bilsen,
Bu dünyadan geçen bütün mutlu ölüler.