Uykusuzum uzun süredir,
boşluklarıma bakıyorum korkuyla..
Sıkıntılı sözcüklerin arasına sıkıştırıyorum gözlerinden sonraki hasretimi.
Hiçbirşey yetmiyor..
Daha da fazla kalınlaşıyor etrafımdaki gölgeler
ve korunmasızlığım başlıyor..

Sakinliğinle kal her zaman,
telaşlarıma yenilmemenle gurur duy.
Ne kadar ayakta kalabilirdin ki yoksa
ya da ne kadar daha dayanabilirdin esareti kendinden büyük bir aşka..

Bir büyümüydü diye soruyorum şimdi,
sıkıntılı sevdalarımın her bir parçasını topladığım senli günlerin ardından,
cevapsız kalıyor bununla birlikte sonsuza uzanan sorularım..
Sırdaş sokulmaların kabuslarına uyanmaya başlıyor uykular yeniden.