Yavaşça yürüyorum yolları
Acının üstünden geçiyorum
Aşkı görüyorum ağlamaklı bir kenarda
Zaman eriyor bir mum gibi gözlerimin önünde
Sıkıntılar saatlere kardeş ilerliyor
Bir ateşin kollarında geçiyor geceler
Sokaklar çaresiz sessizliklerine gömülüyor
Yakışıklı aşık cesetlerini topluyor çöpçüler köşe başlarında
Kısık sesli çığlıklar yükseliyor şehrin en umutsuz noktalarında
İntihara meyilli bir gece geliyor gözlerimin önüne
Gözyaşlarım bembeyaz düşüyor denizin en dipsiz derinliğine
Hoşçakal diyor martılar kutsal özlemlerime
Ve süzülüyor bir sabah suskun bir umutsuzluğa doğru

Ateş,kül ve duman
Yaktığın yangından sadece kalanlar
Günün birinde söndürürüm umuduyla kapatıyorum gözlerimi