oysa hayatýn gitar sololarýnda ben vardým
akþam nazlarýyla
pencereden gülümserken yaz
begonya kýrmýzýsýyken haziran
içimde hak edilmemiþ olmanýn tuhaf burukluðuyla
ve ellerimde hatýra bir pena
fena olmanýn dengesiz ve çýkmaz tutarsýzlýðýyla
yazýk ve ne yazýk
belki de olmasý gerektiði gibi bambaþka bir tatla
hayatýn gitar sololarýnda ben vardým acýmasýzca

sularýnda doðal bir med cezir olurken
sýrtýma dayanýnca ifadesiz bir his
ýslanýrken zaman geceye yakýþýnca ve yaraþýnca ay
sadece sevgilisi olanlara gülümser ya
benim üstüme almayýþým üþüdüðümdendir puslu hava
yaram ondandýr ince teselli
uzun oldu bir sevgiliye iyiyim demedim ben
bu yüzden özür dilemeyi denemedim dilenci sesiyle
belki belki de deðil ilkbahar

oysa hayatýn gitar sololarýnda ben vardým
ýzdýrap edalarýyla
sen gitmeden birkaç saat önce ve
o gülüþmeden birkaç nehir önce
tepedeki çimenlikten seyir
yalnýzlar rýhtýmýndan huzur ve yaðmur
yüreðimin kalan son kirlenmemiþ beyazlýðýyla
ve bedenimde küçük bir kolye
evimin talan olmamýþ son buz tutmuþ odalarýyla
yazýk ve ne yazýk belki de olmasý gerektiði gibi
hüzün bir ýzdýrapla
hayatýn gitar sololarýnda ben vardým acýmasýzca

sevgili ne olur sýrrýmý
ateþlerde yakýp göz yaþlarýmý silme
ve sana kafiyeli kafiyesiz þiirler yazdýðýmý adadýðýmý bilme
belki belki de deðil sonbahar