lacivert bir akşam üstü
sayılacak çok yıldız var sabaha ulaşmaya
yalnız şarkıların şarkıcısı
yakamozları yollamış denizlerden
balıklar gecelere mahkum
gündüz küsmüş en sevgili yare
güneş kara bulutların ardında
son vermiş gülün aşkına
en acıklı ötüşüyle gazap kuşu
tutulan her dilek sökülmüş dilek ağacından
yakılan ateşler bir bir sönmüş
kuytu bir köşede
ağlamak kalmış geriye
ya da dipsiz bir kuyuya atmak kendini
son çığlık
karşılık bulsa da artık çok geç
en güzel şarkı da söylendi
geriye sadece gitmek kaldı
kimse görmeden
duyurmadan hiçkimseye
sessizce...