daha çocuktum
pek anlamýyordum büyüklerimizin
neler dedigini Cem evinde
sonra büyüdükçe saygý duydum
böylesine güzel yaþam felsefesine
dediki Cem'i yürüten Dede
musayip olan iki aileye
"ikrar verin ve bundan böyle
asla yanlýþ düþünmeyin birbirinize" ..

hep aklýmda kalmýþtý -ikrar vermek-
neydi bu önemli söz
büyüdükçe yaþayarak gördüm
-asla sözünden dönmeyeceksin
-yalan söylemeyeceksin
-eline, beline, diline hakim olacaksýn
....
ne kadar olabiliriz ki
sahteliklerin, kahpeliklerin yaþandýðý
bu çirkef dünyada
ama yinede en zoruna kadar
uymaya çalýþýyorum
insaným bende
tüm insanlar gibi
bir çok yanlýþým da oluyor
ama sözümden hiç dönmüyorum.

ben daha yüzünü görmeden
ellerini bile tutmadan
gözlerinin içine derince bakamadan
kokusunu içime sindiremeden
dedim ki ona;
"bal dudaklým benim"
"yok artýk senden baþkasý hayatýmda"
yani ikrar verdim ben yarime
dönmüyorum asla geriye.

Bal dudaklým,
yine sen haklý çýktýn
yine benim boynum eðri karþýnda
ama bilesin ki caným
bilesin ki gülüm
senin ellerini tutmadan
senin gözlerinin içine bakmadan
haramdýr bana baþka eller
yasaktýr bana baþka gözler.
ben sana ikrar verdim caným
ben seninim artýk
ikrar verdim dönülmez.

kýsacasý bal dudaklým
gelsede hergün aramýza engeller
bizi bizden almaya kalksalarda
þiir tadýnda herþeyi paylaþýrým dostlarýmla
ancak seni paylaþamam
ancak seni aldatamam
ben sana söz verdim
ben sana ÝKRAR VERDÝM
yaþam felsefem olan Bektaþ-i likte
ikrar verince dönülmez
dönen dönsün sözünden
ben asla dönmüyorum
çünkü gülüm,
çünkü bal dudaklým,
ben SENÝ SEVÝYORUM
ve yeniden ikrar veriyorum.

Erdal Ýrfan