bir küçük kuş
ilk uçuşunu yapmak için açtı kanatlarını
bir iki havalandı acemice
sonra yere çakıldı
canı çok yanmadan
sonra öğrendi tekniği
bir kez daha açtı kanatlarını iki yanına
bu kez kendinden emin bırakıverdi kendini boşluklara
uçtu
uçtu
uçtu
hiç bu kadar haz duymamıştı uçuyor olmaktan
minicik yüreği gümbür gümbür
uç minik kuş
uçmak senin için vazgeçilmez
ve sen uçmaya bu kadar yakışıyorken
ne durdurabilir ki seni
ne alıkoyabilir ki
gökyüzünün maviliklerini sana sunmaktan
uçarken unutma
avcılar her zaman olacaktır
ya da seni kafese kapatmak isteyecek birileri hep çıkacaktır
uç
uç
uç
en yükseklere
ulaşılmazlara
ki seni yakalayamasınlar
seni vuramasınlar...