Ýstanbul sokaklarýnda gezinirken
göreceðim son yaðmur damlalarý bunlar
her düþen, düþtüðü yerde iz býrakýyor
ben buradayým dercesine..
gözlerime düþen damlalar
kirpiklerimin arasýnda uyuyorken
gözbebeklerimden korkup yanaklarýma tutunuyorlar.
Tutmayýn saçlarýmda ýslak bedenlerinizi
ben bir sýðýntý liman deðilim
gözlerimden düþen kardeþlerinize sorun.

Ýstanbul sokaklarýnda gezinirken
göreceðim sonbahar günleri bunlar
her yaprak düþtüðü yerde sararýyor
el tutmadan bitirilen sevdalar gibi
esme deli rüzgar býrak yansýn yüreðim
ateþinden kýz kulesi aydýnlansýn
donmuþ balýkçý elleri ýsýnsýn
ne bir yýlan soktu sakýndýðým parmaðý
ne kurt düþtü yüreðime.. ateþleniyorum
bende bir hal var bu mevsimde;
lakin tarif edemiyorum...