Bizi sevebilecek
anlayabilecek
tek insan bizdik
bunu sen de bilirsin.
.
boşuna bildiklerimi
anlatmaya çalıştın,
anlamadığımı sandın,
anladığımı anlatmak
çok zordu, imkânsızdı,
yaralandım, kırıldım .
.
hep anlamıyorsun diyordun ,
şaşmıştım, şaşakalmıştım
nasıl böyle düşünürdün?
seni kıskandığım için
kapris mi yaptığımı sandın ?
üzerine fazla mı düşüyordum ?
.
belli ki
gereği yoktu daha fazla,
eşeleyip, deşmenin
seni yormanın,
çok sevdiğimden seni
anlamadığımı kabullendim...
.
Oysa;
ben sana CAN dedim,
CANım dedim,
sen teksin, tek olacaksın,
seni sevdim,
seveceğim, seninim dedim..
bilmiyorsun belki
bunları ben
ilk sana söyledim....
.
seven kıskanmaz mı,
seven meraklanmaz mı,
seven aramaz mı ?
seven sormaz mı ?
.
dediğin gibi
uyumadım ki ben,
uyanınca ters olayım....
beni sendin ilgilendiren,
bugünki sen....
ne dündü,
ne de yarın ne olacağıydı....
çünkü güveniyordum
umutlarımı yeşertiyordum....
sen bu hastalık ,
çözüm değil desen de,
ben her sabah
burnuna kondurduğum buseyle
seni uyandırmanın,
sıkıca sarılmanın,
saçlarımı okşamanın,
güne seninle başlamanın
düşüyle yaşıyordum....
.
her şeye rağmen
sen anlamadın desen de CAN
anladım, anladım
bizi böyle kimse sevmedi
sevemezdi ...
.
Ama
"seni sevebilecek tek insan benken ,
sen yenmeyi tercih ettin"
diyorsun ya şimdi,
şimdi seni
ŞİMDİ anlayamıyorum ....
.
15/09/2003
.
Nesrin Göçmen