Su Küfü

Ustura gibi geçiyor hayat
esmer tenimin yüzeylerinde
Her defasında birkaç kesik bırakıyor
Kan kesiyor yaşamak
                    
İmgelemin imgesi suyun özü
Bakır taslarda şaraba vurmuş suyun yüzü
Yudumladık kızıl kaptan
Cam susayışını
Yudumladıkça hatırladık
damarlarda dolaşan cam parçalarını
Eğildik,
Yabani hayvanlar gibi
Boy boy dizildik
Yalımı dindirmek için göl başına
Baktık ki yüzümüz dalga dalga dağ
Eğilip kaldık göl başında
İnceldi kaldı ruhumuz aynanın aynasında
Sırı silinmiş son gülüşleri öptük desek yalan olur
Kaldık dört duvar boş bir ev gibi
Kifayetsizliğimiz içimizdeki yankılanmalardan belli
Sesim nereye vursa bir parçam dökülür
Gençliğim,
Rüzgar vurdukça yüzüm
Bayrak gibi süzülür.

Su küfü
ateş altında su üstünde
Suya yapışan küf
Saydam veya ak
Sular gibi akıyor yaşamak
                    
Hayat camları açık açık kapalı
Dağılmış parçalarıyla yaralı
Kan akıyor suyun yansısından
Lal olmuş yüzün sesi
Zaman;
İçimdeki ihanet endişesi
                                                  Emre T. 18.07.2003