Dik Baþlý, Kumral Saçlý Kýz

Sana git demek  koyuyordu bana,                                                            Ama gitmeliydin.                                                                                             Daðlar  gibi yýkýlýyordum                                                                            Yumruk gibi koyuyordu bana                                                                 Ama git demeliydim.                                                                                     O, karanlýk köþe baþýnda ellerim hala omzunu tutmaya, býrakmamaya niyetliydi                                                                                                         ilk ve son kez alýkoyuyordum kendimi                                                         Kafamýn içinde binlerce çeliþki….                                                               Tutsam hiç býrakmasam diyen bir yarým                                                      Artýk daha fazla direnemeyecek diðer kesik yarým                                  Istýraptan ölmeye yüz tutmuþ kesik yarým                                            sevmeye muhtaç  yarým                                                                               gururu ezik  yarým                                                                                       acýyý yoðuran bir yarým                                                                              susan bir yarým                                                                                         baðýran yarým                                                                                                içten içe aðlayan bir yarým

Yani; Bir tarafta bir çok  ben,                                                                        diðer tarafta bendeki sen.

Sen gitmeye çoktan niyetliydin.                                                                 Ezikti için, hatalýydýn biliyordun aslýnda                                                      Ama maðrur maskeni giyinmiþtin,                                                               yeni bir zafer kazanma edasýyla;                                                                  “ Biz farklý þeyleri düþünüyoruz” dedin                                                    Ben kýrýlmýþ gururuyla, baþý eðik bir asker gibi,                                     emirlerini dinledim                                                                                      Acý biriktirdim acý üstüne                                                                       Sana yol verdim Benim yolum diken üstüne…                                         Sen her zamanki kendiciliðinle görmezden geldin                                           Oysa ki; kal  desen kalacaktým  bir ömür boyu                                         Sus desen, seninim desen sarýlýrdým ölebilirdim belki                                  Gördüm ki yüreðin gitmeye yüreðimden çok cesaretli                            Gördüm ve o an;  Çok uzaklardan bir bando ölüm marþý çalýyorken,             Bir siyah bayrak göndere çekiliverdi.                                                            “ Haklýsýn, ben sadece uzatmalarý oynuyorum. ” dedim                               Ve o an içime  yýkýlýverdim                                                                         bir dað gibi sýrtýmý döndüm Ve bir daha yüzümü dönemeden                        Her adýmda bir parçaný yollara döküldüm                                                   Yana yýkýla yürüdüm                                                                                     Öle yazýla yürüdüm                                                                                     Bir kez daha olsun yüzünü göremeden                                                          Oysa ne kadar çok isterdim seni görmeyi aðlarken                                     Biliyordum sen aðlýyordun bu kez hiç de gizleyemeden                        

Kaybeden yine bendim kaybeden yine sevgimdi                                            ben giderken bile  kalbim, kalbine esrikti.                                                     Lakin tek gözyaþým akmadý aðlayamadým.                                                   Ay gibi tutuldum karardý ýþýklarým. 

  *                                                                                                                   Aþkýn oluþunu müjdeleyen tan vaktinin  renginde                                        Bir sevda kuþu düþüm vardý                                                                    Pençelerine mektup baðlayýp pencerene konsun diye uçurduðum               Lakin kuþ, kalbinin dikenli tellerine takýldý                                             Kanatlarý kana yaslandý,                                                                            Sevgiyi anlatan mektuplarým dikenli telleri üstünde                                Ayrýlýk rüzgarlarýyla parçalandý 

 Sen sevgi nedir öðrenemeden bir çocuk olarak öleceksin belki                     Belki de, daha da tüketeceksin birçok sevgiyi                                               ben öylece kalacaðým umarsýz ve zararsýz.                                                      Ve Sevginin postacýsýný,                                                                             Yeþili ölmüþ bahçeme                                                                             Topraðýný ellerimle eþip gömeceðim, çaresiz ve anlamsýz                            Birkaç cinnet zamanýndan sonra seni artýk beklemeden                    Dinginliðimle unutacaðým belki de                                                                 Ey, dik baþlý  kumral saçlý kýz                                                                       Bu kadar kopuþum senin adýna da olsa                                                           And içerim ki biliyorum tüm yakarýþlarým faydasýz                                       Sen bencildin, ben sencil.                                                                        Bencillik sevgiyi tüketti                                                                             Sencilik benliðimi.                                                                                       And içerim ki biliyorum                                                               Dönmeyeceðini...                                                                                                                                  Emre T . 10 Haziran 2003