Öylesine bir yazý olacak,satýrlarým anlam kazanacak böylelikle.Bir öðleden sonra neler hissedilir, neler yaþanýrsa bende onlarý gizliyorum kelimelerime...

    Radyomda çalan kýpýr kýpýr þarkýlarla çeliþen yüzüm ve yalnýz bir odada mahsur kalmýþ yüreðim...Düþüncelerim zaman zaman yoruluyor,dinlenmek istiyor ki ben böyleyim.Her neyse ben bugün burda yokum farzedin öylesine...Ne farkeder ki?

   (Öylesine duruyorum bulunduðum noktada.Belki birisi sorar diye neden?Oysa herkes kendi yaþamsal senaryosunu oynarken.Neden?)

     Yine öylesine karalýyorum sayfalarý,ozanca söylemlerim yok benim,neyleyim ki sýradan-kendimce mýrýldanýyorum yaþamýmý...Birileri farkýnda olmazken yaþadýðým boyutta,ben yinede öylesine sarýlýyorum kalemime.Sonra aþk þarkýlarýnýn nakaratlarýný sarýyorum gönül yaralarýna,bu çabam ki anlamsýz.Zaten öylesine...

     Dostum diye birilerinin kapýsýný aþýndýrýyorum,caným diye olmadýk insanlara sarýlýyorum.Sanmayýn ki bir anlamý var bunlarýn;yok caným yaþamýmý bile kurgulamam öylesine...Anlayýn bugün anlamsýzým bir sebebi yok,öylesine...