yýldýzlar benimdi bir zamanlar avuç avuç
çocuklara daðýtýrdým hep bayramlarda
büsbüyük mutluluklar vardý küçücük tebessümlerde
ve bir zamanlar
ben vardým bizlerden mürekkep
bizleri bilen adým gibi

yoktan icat ettim lüks olsun diye
kafdaðý'ndaki gûlyabanileri
bülbülleri baykuþ yaptým caka satmakla
zümrüd-ü ankalardan öç aldým phantom kanatlarýyla
kudretimle avunmak /övünmek deriz ya/ için

velîliðin imtiyazýný ipotek ettirdim deliliðe
baþýboþluðun serabýna demir attým zamaný sýfýrlayarak
gülüp geçtim titrek gözyaþlarýna
ki soluk bir asker mektubu gibi
hasretin mahzunluðu vardý iþiltýsýnda
ama
yalvarmanýn acizliðini görmedim

dönüp bakmadým bile tereddütlü dudaklara
acý bir çizgi buruk bir vicdan
sürdüren varlýðýn kavgasýný bir çift dudaktýr iki gözle birlikte
biri altta
biri üstte öylece ya da yanyana
sadakati heceleyen kýpýr kýpýr saadeti kaybederken
gene de istemeyen tükenmemi bu yaðmada
ah ne çare ki
görmedim göstermediler bu sükutu inadýna

þimdi mi
gördüðünüz gibi dotlar
bildiðiniz gibi iþte