Sabah beþ buçuk. Saat çalýyor.

Yataktan kalkýyorum, elbisemi çýkarýyorum, yastýðýn üzerine seriyorum, pijamamý giyiyorum, mutfaða gidiyorum, küvete çýkýyorum, el havlusunu alýyorum, bununla yüzümü yýkýyorum, taraðý alýyorum, bununla kurulanýyorum, diþ fýrçasýnýn alýyorum, bununla taranýyorum, banyo lifini alýyorum, bununla diþlerimi temizliyorum. Sonra banyoya gidiyorum, bir dilim çay yiyorum ve bir fincan ekmek içiyorum.
Kol saatimi ve yüzüklerimi çýkarýyorum.
Ayakkabýlarýmý çýkarýyorum.

Merdiven baþýna gidiyorum, sonra evin kapýsýný açýyorum.

Asansörle beþinci kattan birinci kata iniyorum.
Sonra dokuz basamak çýkýyorum ve caddedeyim.
Gýda maddeleri dükkânýndan bir gazete satýn alýyorum, sonra duraða kadar gidiyorum ve bir gevrek satýn alýyorum, ve, gazete büfesine varýnca tramvaya biniyorum.

Binmeden üç durak beride iniyorum.
Kapýcýnýn selamýný alýyorum, sonra kapýcý selamlýyor ve yine pazartesi geldi sanýyor, derken bir hafta yine sona eriyor.

Büroya gidiyorum, görüþmek üzere diyorum, ceketini yazý masasýna asýyorum, portmantonun yanýna dikiliyorum ve çalýþmaya baþlýyorum. Sekiz saat çalýþýyorum.

Çev. Muallâ Öztürk
*) Herta Müller: Niederungen [Çukurlar], Reinbek bei Hamburg 1993, s. 142. (= rororo Bd. 13360)