BOSLUK


Once iki yumurta kirdim yagda bol tuzlu, yumurtalari birbirine cakarken beynimde de bir isigin cakmasini istedim ama nafile halaaa icimde kapanmayan kocaman bir bosluk. Evin icinde turlar attim, buzdolabinin karsisina gecip amacsizca uzuuuun uzun bakip hic birsey almadan kapattim, pencereden disariyi seyrettim, gelen gecen insanlara baktim. Tek benmiydim icinde koca bir boslukla yasayan, yoksa herkese oluyor muydu zaman zaman? Bir amac belirlemek icin evdeki isleri dusundum; toz, supurge, yemek... ama dusunmekle bosvermek ayni anda oldu.

Uzaklara gitmek istedim coook uzaklara, herseyi arkamda birakip tek basima, hic birsey almadan gocmen kuslar misali gitmek... Aklimda olan dusunceleri, kisileri bir sandiga kilitleyip kacmak istedim.

Yerle gok arasinda, gunesin sicakligi, ayin yumusak parlakligi, baliklarin sessizligi, gokkusaginin yedi rengi, ne hayal ne gercek olsun burda. Kosusturma, bir is bitmeden digerini dusunme, bekleme ve onemlisi bosluk olmasin burda; sadece tarifi olmayan bir huzur olsun icini dolduran.

Kisiye sormuslar; ic huzursuzluguylami yasamak istersin yoksa bosluktami? kisi cevap vermis "ic huzursuzluguyla"