benim düþlerimden biriydi
senli sensiz her an
çocuklardan gözlerimi kaçýrdýðým her an
bir vapur üfleyiverirdi dumanýný
gözlerinin arasýndan

yüzümün yarýsýný söküp çýkarsam
benim düþlerimden biriydi bir zaman
söküp çýkarsam yerine koysam yalnýzlýðýmý
kirpiklerin dökülürdü denizlerime
karabataklar mýdýr nedir
ne deðildir sevebilmek ölesiye

bir üçgen çizilirdi evrenden evrene
sen ben bir de bacaklarýn
bacaklarýn ki Kronosun yansýmasýdýr göðe
bahar gibi çeyreðidir bir senenin
erkek diþi bir deniz atý karanfil
bir düþ kurardým uyurlardý içinde

bir cami bir fener galata kulesi olurdu
düþlerimden biri olurdu
bir müslüman namazýný kýlardý usulcana
bir kuþ fenerin ýþýðýna konardý
ben oturur kulesinde aðlardým
kirpiklerin benim olurdu aðlardým
ibadetim olurdun doða bu ya

düþüm vardý benim geldi baþucuma kondu
yüzyýllarýmýz karþýmýza dikildi oradan
tarih tadýnda seviþmelerimizdi oradan
bir balýktý kývranýrdý avuçlarýmda
kaç gün oldu cenazesini kaldýrmadým
durdu bir cigara oldu parmaklarýmda

aðlardým sularýndan çýkardým
tümsek bir ayna var hep bakmalara